Coptic Stitch Defter ve Folyo

Herkese merhaba!  Karantina günlerinde evden zorda kalmadıkça çıkmayan, en az bir çocukla uğraşan ve hala akıl sağlığını koruyan herkesi gönülden tebrik ediyorum. Zira bizde hafiften delirme emareleri başladı. Şu karantinanın bize öğrettiği tek bir şey varsa, o da okulun çok ama çok kıymetli bir şey olduğudur. Çünkü yetemiyoruz arkadaşlar, kendi öz çocuğumuza hiç bir şekilde yetemiyoruz ve onu asla ama asla mutlu edemiyoruz artık. Sayfalarca etkinlik, evcilik, aktivite, oyun, canlı ders, kitap okuma, ev işi, mutfak işi, tv...Hayır artık hiç biri benim biricik evladıma yetmiyor, bizim de sinir katsayımız tavan yapıyor. Artık ailecek çok normal olmadığımızı hissediyorum, hunilerle gezmemiz yakındır.😅

Blogger güncellenmiş ve bu da benim güncelleme sonrası ilk yayınım. Yeni halini pek sevdiğimi söyleyemem. Ben yazılarıma eklediğim görsellerin html kodlarını, seoya uygun olması açısından düzeltiyordum. Şu anda o kısma nasıl gireceğimi halen bulabilmiş değilim ve resimleri düzeltmeden yayınlamak nasıl rahatsız ediyor anlatamam.😊

Bu el yapımı, coptic stitch tekniğiyle hazırladığım vintage defter ve folyo, yine sevgili Özlem Hanım için yaptığım bir çalışma. Folyo ve defter, hem taşıma kolaylığı hem de şıklık sağlıyor. Özellikle seyahatlerde, anılarınızı deftere yazarken, çektiğiniz fotoğrafları da folyo içerisindeki interaktif kısımlara yapıştırabiliyor ya da ceplerinde muhafaza edebiliyorsunuz. Cep içlerinde pek çok etiket ve kart da mevcut. Bunlarla da fotoğraflarınızı dekore edebilir, tarih ve yer bilgileri ekleyebilirsiniz. Seyahat etmeyi ve seyahat günlükleri tutmayı sevenler için ideal bir hediye bence.

Coptic stitch defter ve folyonun videosu hemen aşağıda. Lütfen izleyin, yorum yapın ve düşüncelerinizi benimle paylaşın. Hala abone olmadıysanız kanalıma abone olmayı da unutmayın. Hepinize sağlıklı ve mutlu günler diliyorum. Hoşçakalın!

El Yapımı Boyutlu Defter

Herkese merhaba, nasılsınız? Bugün yine coptic-stitch metoduyla hazırladığım el yapımı bir defterle buradayım. Defteri, değişmeyen müşterilerimden Özlem Hanım'ın ressam bir arkadaşı için hazırladım. 

Coptic-stitch metoduyla sayfaları bir araya getirme metodu oldukça keyifli bir iş, hatta resmen terapi. Bu işi sık sık tekrarlar ve elinizin alışmasına müsaade ederseniz, tv izlerken bile dikebilecek kadar ustalaşıyorsunuz.😌

Defterin kapağını boyutlandırırken havayla kuruyan kil kulladım ki bu işte değişmez markam Das. Şimdiye kadar beni hiç bir projede yanıltmadı. Boyutlandırdıktan sonra dekupaj tutkalıyla korumaya aldım ve ardından vernikledim. Sonra baktım bu güzel kadının biraz ışıltıya ihtiyacı var, onun için de boyutlu boyalar ve efekt veren tırnak cilaları kullandım.

Defterin arka kapağını, öndeki resimle uyumlu olacak şekilde seçtiğim akrilik boyaları fırçayla sıçratarak renklendirdim. Vernikten sonra çok hoş ve sanki altta kullandığım kağıdın kendi deseniymiş gibi doğal bir görüntü oluştu.

Defterin kapağında kadın resmi kullanınca, iç sayfalara eklediğim ceplerde de aynı konseptte resimler tercih ettim. Kapak içlerine cepler ve ufak notlar için etiketler ekledim. Son olarak defterin kapanması için ise ince, renkli lastik kullandım ve onu da kurdele ve metal aksesuarlarla süsledim.

Neler yaptığımı burada ne kadar anlatırsam anlatayım, hiç bir zaman bir video kadar aydınlatıcı olmuyor malum. Hemen aşağıda defterin kısa bir videosu var. İzlerseniz ve kanalıma abone olursanız çok mutlu olurum. Görüşmek dileğiyle, hoşçakalın.😊

2 Defter, 2 Folio ve Rutinler

Herkese merhaba! Günler ne çabuk geçiyor.  Son yazımı yazalı bir aydan fazla olmuş, tarihlere bakmasam farkında değilim. Hayatım hem varlığıyla beni rahatlatan hem de bazen cidden bunalmama yol açan şaşmaz bir rutine bağlı. Yani aslında gün içinde yaptığım şeyler hep aynı ama Ela Masal okula başlayınca, saat konusunda ciddi bir disipline soktum kendimi. Önceden sabahları yedi buçuk gibi uyanırdım ve hemen hemen aynı zamanlarda Ela da kalktığı için önceliğim onun ihtiyaçları olurdu. Ama şimdi Ela'nın en geç sekiz buçukta okulda olması gerekiyor. Dolayısıyla spor, duş, hazırlanma gibi olmazsa olmazlarıma çok kısıtlı bir zaman kalıyor. 

Bunu aşmak için kalkma saatimi beş buçuğa çektim. Her sabah etrafta çıt yokken uyanmayı çok seviyorum. Hava hala zifiri karanlık oluyor ama uyandıktan 10 dakika sonra spora başladığım için uyku falan kalmıyor bende😂 Sonrasında bir duş, Ela'nın kahvaltısı (Çünkü okulda kahvaltı etmeyi sevmiyor😒), hazırlanması, kendimi hazırlamam falan derken neredeyse uçarak okula varıyoruz. Ela'yı bıraktıktan sonra adliye işlerini halledip büroya geçiyoruz. Varsa duruşmalara giriyoruz, yoksa kahvaltımızı yapıp günlük görüşmelere başlıyoruz. Gün içinde açılacak davalar, icra takipleri, müvekkil görüşmeleri falan derken dört-dört buçuk gibi bürodan çıkıp Ela'yı almaya gidiyoruz. Bu arada yolda market vs. alışverişini de yapıyoruz.

Ela'yı alıp eve geçiyoruz. Ev ve okul arası araçla 10 dk. Eve gelir gelmez yine elbette İlk işim Ela😊 Ben banyosunu yaptırırken eşim akşam yemeği hazırlıklarını yapıyor. Banyo faslından sonra yemek işini hallediyorum ve en geç altı buçukta akşam yemeğine oturmuş oluyoruz. Akşam 7-8 arası tekrar spor yapıyorum. Ela da bana eşlik ediyor. Yaklaşık 1 senedir jimnastiğe devam ediyor Ela, bu yüzden benimle takılmaktan epey hoşnut. Bu arada bir aylık çalışmam neticesinde amuda kalkmayı nihayet başardım, spagatta da az bir işim kaldı, yıl sonuna onu da bitirip kendime koyduğum son derece şahsi hedeflerimi tamamlamayı düşünüyorum😂😂😂

Sonrasında Ela yarım saat kadar tv izliyor, bazen etkinlik yapıyoruz, çokça saklambaç oynuyoruz derken yatma saati geliyor. Tuvalet, diş fırçalama, masal saati, yatak muhabbeti derken en geç onda uyumuş oluyor. Sonrasında eşimle çay faslı, belki bir film. Saat on bir gibi çalışma odasına geçiyoruz. Ben albümlerimle ilgilenirken eşim bilgisayarda oyun oynuyor ya da ertesi sabah için icra işlerini hazırlıyor. Saat bir buçuk gibi yatıyoruz.

 Bir gün bu koşturmaca ile geçiyor ve bu kadar az uyumama ve bu denli düzenli yaşamama  rağmen gün bana yetmiyor. Yetmiyor derken elimde iş kalıyor anlamında değil, "keşke fazladan birkaç saatim daha olsa, o zaman diliminde de başka bir şeyler yapardım." hayali kastettiğim. Bu arada Vatanım Sensin bitince yeni bir diziye başlamamıştım. Şimdi atv'de yayınlanan Şahin Tepesi'ni izliyorum.Yayından falan kalkmazsa, akşamları albüm yaparken bana eşlik etmesinde bir sakınca yok yani. (Bu arada Ebru Özkan benim her zaman çok çok beğendiğim bir isim, sanırım tüm projelerini izledim. Zerrin Tekindor'un ise havası yeter, 50 yaşında aynen böyle görünmek istiyorum😂)
Yazıya başlarken niyetim kısacık bu iki el dikişli defter ve folyolardan bahsedip kaçmaktı, konu ne ara günlük rutine geldi, izlediğim diziden bahsetmek de nereden çıktı, bu sizi niye ilgilendirsin, inanın fikrim yok. Gerçi buraya kadar okuyan olur mu, ondan da pek emin değilim. Neyse artık, olan oldu:)
Bu sevimli projeleri öğretmenler günü hediyesi olarak Ela'nın okulundaki psikoloğu Özge Hanım ve öğretmeni Leyla Hanım için hazırladım. Çok beğendiler saolsunlar, keşke o anki mutluluklarını da sizlerle paylaşabilseydim... Güle güle kullansınlar💙 
Defter tamam da bu folyolar ne işe yarar derseniz, mesela kısa bir geziye çıktınız, folyonun sol tarafında fotoğraf kısmına o geziden seçtiğiniz fotoğrafları yapıştırıp, diğer cep kısımlarına ise aldığınız bilet vs. gibi hatıraları saklıyorsunuz. Ceplerdeki kart ve etiketleri ise bu el yapımı deftere yazdığınız gezi anılarınızı şenlendirmek için kullanıyorsunuz. Dikkatli bakarsanız, folyonun orta kısmında pembe bir lastik var. El yapımı defteri bu lastiğe takıyorsunuz ve böylece folyoları hem bir defter tutucu hem de mini bir gezi günlüğü/albümü olarak kullanabiliyorsunuz.

Albümlerin ve folyoların kısa bir videosunu ekledim aşağıya. İzlerseniz ve kanalıma abone olursanız sevinirim. Bu arada blogum ve kanalım hintliler arasında çok popüler, izleyicilerim arasında da en az sayıda olanlar Türkler maalesef. Bu müthiş milli destekle yürür giderim diyorum, beni kimse tutamaz.😉

El Yapımı Vintage Defter

Herkese merhaba! Marmaris'ten dünyalar tatlısı Su Hanım'ın isteğiyle, Kıbrıs'ta yaşayan ve henüz evlenen arkadaşı için bir albüm hazırladım. Son anda albümün yanına onunla uyumlu bir de defter rica etti. Albümü daha sonra paylaşıcam ama önce defteri göstermek istiyorum.

El yapımı defterler hazırlamayı gerçekten çok seviyorum. Hiç abartmıyorum, ilkokuldayken bile, iğne-iplik ve kağıt üçlüsü ne zaman elime geçse kendime hemen bir defter yapardım. Hatta sadece ben değil, yakın arkadaşlarımın tamamı benim gibi defter yapmayı çok severdi. Elbette çok muntazam olmazdı yaptıklarımız ama bir gün sonra okulda birbirimize göstereceğimiz anı sabırsızlıkla beklemenin keyfi muazzamdı:) Düşünüyorum da artık her yerde karşılaştığımız stickerlar yeni yeni satılmaya başlamıştı ve bir kaç günlük harçlığımızla ancak satın alabileceğimiz kadar pahalıydı. O yüzden defterlerimizi, o çok nadide stickerları kullanarak, renkli kalemlerle yaptığımız kenar süsleriyle doldurarak hazırlardık. Ay ne günlermiş!

 El yapımı defteri coptic stitch metodu ile ve mumlu ip kullanarak hazırladım. Bu konuda Youtube'da onlarca video bulabilirsiniz. Başta zorlansanız bile -garanti veriyorum- eliniz alıştıkça sürekli yapmak istediğiniz harika bir terapiye dönüşüyor.

 A5 boyutundaki el yapımı defterde, vintage görüntüsünü yakalamak için minik ahşap aksesuarlar, çeşitli mühürler, eskitme mürekkepleri ve cep oluşturmak için yine vintage desenli kartlar kullandım. Vintage çalışmalarımın tamamında, ahşap, albüm ya da defter fark etmez, ışıltı kullanmayı çok sevdiğimden kapak ve sayfa kenarlarında vazgeçilmezim olan simli ve boyutlu boncuk boyalardan faydalandım.

 Defterin çok kısa bir videosu hemen aşağıda. Videoyu izlerken kanalıma da abone olursanız beni çok mutlu edersiniz. Herkese iyi tatiller, hoşçakalın!

Deniz Temalı Anı Albümü

Herkese merhaba! Nasılsınız görüşmeyeli? Bende değişen pek bir şey yok, aynı yoğunluk devam ediyor. Aslında şu an kendime şaşırıyorum. Ela Masal yokken ne kadar çok boş vaktim varmış, şu an tamamen boş gelen -burada yazar ulaşamadığı ciğeri kötülüyor da olabilir elbette- işlere ne uzun saatler harcıyormuşum, hayret doğrusu!

 

Eşimle çocuksuz günlerimizden bahsederken hep o zamanlar bekardık, bekarlık günlerimiz falan derim. Saatlerce uyuduğum, canım ne isterse yediğim, ne bileyim neredeyse koca bir hafta sonunu sırf cilt bakımıma ayırdığım, süslenip püslenip gezdiğim, en büyük derdimin yüzümde çıkan bir sivilce olduğu, eşimle yaz akşamlarında açık havada deli gibi spor yaptığımız günlerin üzerinden sanırım bir asır falan geçti.

Çünkü anladım ki evlilik;  ancak çocuktan sonra  gerçek, tam zamanlı ve ciddi manada hayata yetişmeye ve sürekli bir şeyleri yetiştirmeye çalıştığım yoğun, yorucu ve bir o kadar da yeni, bol sürprizli, keyifli bir şeye dönüştü. 

 

 Yalana gerek yok, zor geldiği zamanlar yok mu, yığınla! Eskiye dair özlediğim şeyler yok mu, bir sürü! Ama hangisi derseniz tereddütsüz bugünü seçerim. Hem de 2 yıldan fazla bir süredir en uzun uykumun sadece bir kereye mahsus 5 saatlik bir uyku olmasına, yine 2 senedir sinemada tek bir film bile izlemememe, spor hayatımın tek başıma ve elimde kitabımla koşu bandı üzerinde sınırlanmasına, Ela Masal hala anne sütü aldığı için farkında olmadan artık besin konusunda çok seçici birine dönüşmeme, endişenin artık çok tanıdık bir duygu olmasına, kendimi neredeyse aklıma getirmeyip beynimin otomatik olarak hep ve sürekli sadece bir kişiye odaklanmasına, cilt bakımını ayda bir şanslıysam yapıp tırnak kesmek için dahi ekstra zaman yaratmaya çalışmama rağmen! 

Kendime bakıyorum da  nerede o çocuk sesine tahammül edemeyen, gördüğü her çocuktan bucak bucak kaçan ve asla çocuk yapmayacağım diyen ben, nerede şimdi Ela Masal'ın her annem menim (benim) deyişinde eriyip biten, bir anda yavrusunun neye ihtiyacı olduğunu şıp diye anlayıp 20 ayda sanki 100 yıldır anneymişcesine tecrübe sahibi olan ben!

Baksana, daha asıl konuya girip albümden tek kelime etmedim, bu bile benim hayatımı özetleyen bir durum aslında:) Ne yapalım, normal yazılara vakit ayıramayınca, albüm bahanem oluyor, çenem düşüyor:)

Bursa'dan Zehra Hanım için hazırladım bu deniz kokan albümü ve defteri. Albüm 25cm*25cm ebatlarında, 6 yaprak 12 sayfa. Yine bol interaktif sayfalı, cepli, deniz temalı desenleri ve aksesuarları bol bol kullandığım, buz gibi soğuk günlere inat yaz güneşi gibi sıcacık bir albüm oldu.

Aslında bu albüm çok daha güzel fotoğrafları hak ediyordu. Ama hava o gün o kadar kapalı, öyle karanlıktı ki video çekmem mümkün olmadığı gibi fotoğraflar da bol grenli oldu maalesef.

Sayfalardan şu yukarıda gördüğünüz son değil ama sona kalan sayfa. Değişik bir şeyler yapsam, ne yapsam derken aklıma basit bir yelkenli çizip, onu da cebe dönüştürme fikri geldi. Desenli kağıda hemen çizdim, kestim. Kendir ipini yapıştırıp üzerine minik flamalar astım. Sonra da hepsini simle hareketlendirdim. 

 Her bir sayfa aynı zamanda yukarıya doğru açılan cepler şeklinde tasarlandığından, neredeyse sayfa boyunda büyük fotoğraf kartları içeriyor. Ayrıca ekstra fotoğraf depolamak da mümkün bu ceplere. 

Bu da albümün tamamen el yapımı olan defteri. Coptic stitch denilen yöntemle bir araya getirdim sayfaları. İlginiz varsa denemenizi tavsiye ederim, gerçekten çok zevkli bir uğraş.

Şimdilik benden bu kadar. Bir sonraki yayında görüşünceye kadar kendinize iyi bakın, hoşçakalın:)

Vintage Kutu Albüm

Herkese merhaba! İskenderun'dan Nisa Hanım'ın müstakbel eşine doğum günü hediyesi bu albüm. Bitireli epey oldu ama kadraja sığdırmakta zorlandığım bu devasa albümün hazırlanması ve yayın aşamasına gelmesi 4 ayı buldu.

Nisa Hanım bana ilk ulaştığında, nişanlısıyla yaptıkları her şeyi kayıt altına aldığını, sinema biletinden kola kapağına kadar her şeyi biriktirdiğini anlattı. Ancak nişanlısının bu durumdan haberi yoktu ve albüm onun çoktan unuttuğu pek çok anı ve o ana ilişkin detayları barındıracağından büyük, kapsamlı, bakınca gülümseten, mutlu eden bir çalışma olmalıydı:)

Nisa Hanım aslında ilk etapta benden 60 sayfalık bir albüm rica etti ama şahsen o kadar sayfayı bir arada tutabilecek bir ciltleme sistemi bilmediğimden kendisini 15 yaprak 30 sayfaya ikna ettim. İkna ettim etmesine ama bu kez de bu 15 yaprağı nasıl bir araya getirebileceğimi düşünmeye başladım.

Scrapbook adına sanal alemde ne varsa talan ettim ve nihayetinde Paper Hoarder Disorder blogunun sahibesi sevgili Cristi ile tanıştım. Tam bir scrapbook uzmanı olan Cristi'den ilham alarak ( çünkü albümleri bu albüme göre oldukça ufak), toplamda bir ayı bulan hesap kitap ve sayfalarca çizimden sonra ortaya bu 45 cm uzunluğunda, 16 yaprak 32 sayfa, kapak içinde ilk kez denediğim subway art çalışması olan ve yine tamamen el dikişiyle hazırladığım defterin de bulunduğu bir bölmeye sahip, kapanınca kendiliğinden kutuya dönüşen bu albüm çıktı.

Albüm ağzına kadar interaktif sayfalar, cepler ve fotoğraf kartlarıyla dolu ve sayamayacağım kadar çok fotoğraf alıyor. Bu tarz detayları önceki albümlerimden bildiğiniz ve en alttaki videoda da albümü ayrıntılı olarak gösterdiğim için tekrarlamayacağım. 

Biraz subway art konusundan bahsedeyim. Subway art, belli bir konuya yönelik anahtar kelimelerin kullanılarak çağrışım yaratmasının ya da bir mesaj iletilmesinin amaçlandığı tipografi sanatı olarak özetlenebilir.

Oldukça büyük bir subway art arşivim vardı ancak Nisa Hanım benden sevdikleri yerlere ya da aralarındaki özel dile gönderme yapan bir bölümün de olmasını isteyince çoktandır yapmak istediğim çalışma da ayağıma gelmiş oldu açıkçası. Bunun için en uygun bölüm kapak içiydi. Ben de hazırladığım parçayı oraya yerleştirdim.

Nisa Hanım edebiyat yönü oldukça kuvvetli, hafıza açısından ise bildiğiniz zehir olarak tanımlayabileceğim,  bunun yanında son derece pozitif, kibar, esprili ve kafa bir insan:) Diğer albümlerde birlikte çalıştığım tüm insanlar ayrı ayrı çok kıymetli ama dediğim gibi bu albümün yapımı uzun sürdüğü için Nisa Hanım'la gece gündüz iletişim halindeydik. 

Bu süreçte kendisini çok sevdiğimi özellikle belirtmek istiyorum. Dediğim gibi edebiyatı, şiirleri, yazmayı, çizmeyi çok seven Nisa Hanım, albümün yanında bir de defter istemişti benden. Ben de A5 boyutunda, bol eskitmeli, simli, metal aksesuar ve kurdele detaylı, mühür ve vintage grafiklerle süslediğim bir defter hazırladım kendisine. Bu arada defter dikmeye ba-yıl-dım:)

Benim için oldukça keyifli bir tecrübe olan bu güzel scrapbook albümün sahibi Nisa Hanım, mayıs ayında, tam da kendisinin doğumgününde evlenecekleri müjdesini verdi. Genç çifte ömür boyu mutluluklar diliyorum. Epey uzun bir yayın oldu ancak çok büyük ve kapsamlı bir albüm olduğundan ben iki bölümden oluşan videoyu da izlemenizi öneririm. Keyifli seyirler:)