Vintage Scrapbook Anı Albümü:Halide

 

Herkese merhaba!  Youtube kanalıma bu güzel scrapbook anı albümünün videosunu yükleyeli çok zaman oldu, hatta Handan bunun üzerine ikinci albümünü yaptırdı ama ben daha yeni yayınlayabildim.

Efendim tanıştırayım; albüm kapağında gördüğünüz bu güzel ve zarif kadın Halide Hanım, Handan'ın sevgili annesi. Şeyden aklınıza gelsin, Halide Edip Adıvar'ın Handan romanından😉 Hayır, design paper ile çalışmadım, bizzat kendisinin fotoğrafını kullandım ve bence albüm, kapak ve isim çok yakıştı birbirine.

Takip edenleriniz, tanıyanlarınız Handan'ın ve ailesinin musikiyle ne kadar içiçe olduğunu bilir. Bu nedenle albümde nota figürleri kullandım. Eski resimler, vintage desenler... Albümü hazırlarken fonda eski Türk filmi müziklerinin çaldığına yemin edebilirim ancak ispatlayamam.😌

Bu albüm Handan'ın Halide Hanım'a anneler günü hediyesiydi. Annesinin fotoğraf düzenlemeyi çok sevdiğini söylemişti. Ben de anılarına bu kadar sahip çıkan bir insanın bakmaktan keyif alacağı bir albüm hazırlamaya çalıştım. Sağlıkla, mutlulukla kullansın inşallah😊

 Albümün detayları için hemen aşağıdaki videoyu izlemeyi ve kanalıma abone olmayı unutmayın lütfen. Videoyu göremiyorsanız, ilk resme tıklayabilirsiniz. Keyifli seyirler!

Boyutlu Scrapbook Anı Albümü

 

Herkese merhaba, nasılsınız? Bilgisayarın başına yayın paylaşmak için ne zaman otursam, konu dönüp dolaşıp covide geldiğinden pek de yaratıcı olamıyorum maalesef. Siz de farkındasınızdır, ilk zamanlar televizyondan takip ederken konu bize uzaktı bir şekilde, çünkü çevremizde ya da ailemizde virüse yakalanan kimse yoktu. Ama aylar geçti ve çember giderek daraldı. Şimdi komşumuzun babası, iş arkadaşımızın annesi, müvekkilimizin amcası derken artık virüs her yerde ve herkese şimdiye kadar olduğundan çok daha yakın. 

Ofiste mümkün mertebe görüşme yapmıyoruz, bütün işlerimizi online platformlar üzerinden yürütmeye çalışıyoruz. Kalabalıklara girmiyoruz, vakit geçirmek için bisikletlerimizi alıp kendimizi Eymir'in kuytularına atıyoruz. Bugün geldiğimiz noktadan sonra maske takmayan ya da takmış gibi yapan insanların cidden problemli olduklarını düşünüyorum. Geçenlerde bir duvar yazısı gördüm ve aynen katılıyorum. "Maskeyi donunuz gibi düşünün, nasıl ki herkesin içinde donunuzu indirmiyorsanız, maskenizi de indirmeyin."😂 Daha etkili nasıl anlatılır, bilemiyorum.

 

Dün Kızılay'a gitmemiz gerekti. Yürüyüşümüzü görseniz, gerçekten gülmekten yerlere yatarsınız. Maske kullanmayan bir kaç cengaver haricinde genel olarak herkes maskeli. Sorun maske takmaya sigara molası verip yolun ortasından aheste aheste yürüyen ayaklı bacalar! Sislerin içinde başımı ne tarafa çevireceğimi şaşırmışken maskemin içinde resmen duman tadı aldım! Bence sigara dumanı da virüsü yaymak için ciddi bir araç, keşke caddelerde, sokaklarda, özellikle hareket halindeki kişilerin sigara içmesi yasaklansa...

Bu arada bizim online dersler ilk etapta 4 ders olarak başladı. Şimdiden iptal olmuş durumdayız. Çünkü ders süresince evdeyiz, derslerden kalan zamanda işleri yetiştirmek için resmen koşuyoruz. Sekiz saat olursa, okullar hiç açılmazsa -ki bu gidişle çok zor-o zaman halimizi düşünemiyorum.

Bu sene tatile çıkmama kararı almıştık ancak neredeyse dört ay evden dışarı çıkmayınca geçen senelerde yaptığımız gibi yine Kaş'tan bir villa kiraladık. Biz normalde de insanlarla içiçe, kalabalık tatillere çıkan, otel seven bir aile değiliz. Yıllardır da izole tatil fikri bize çok uygun olduğu için tercihimizi bu yönde kullanıyoruz. Sonra düşündük, neden olmasın dedik ve nihayet iki gün sonra bizi Ankara'da kimsecikler bulamaz.😁

Bu tatlış vintage scrapbook albümü Sevgili Sümeyye için hazırlamıştım. Kullandığım serideki renkler inanılmaz uyumluydu ve ortaya çıkan sonuç da beni memnun etmeye yetti. Albümün videosu hemen aşağıda. İzler ve hazır oraya kadar gelmişken kanalıma da abone olursanız, beni çok mutlu edersiniz. Herkese sağlıklı ve mutlu günler dilerim.

Nefes Bebek Scrapbook Anı Albümü

Herkese merhaba, nasılsınız? Düşünüyorum da herhangi bir şey için endişlenmeden, lay lay lom şeklinde geçen bir hayat nasıl olurdu acaba? Bitmiyor gerçekten...Virüs kapar mıyız diye endişelendik, bir şekilde maske, eldiven, dezenfektan üçlüsüne alıştık. Çocuklara bulaşmıyor derken hem bulaştığını hem de çok ağır seyredebileceğini öğrendik. Bu defa çocuklara yüklendik, aman yanımdan ayrılma, aman hiç bir yere dokunma diye...Şimdi de okul zamanı geldi çattı. İlkokula başlayacak olanlar için pandemi sürecine uyum kapsamında 17 Ağustos'ta okullar açılıyor. Tabii bir değişiklik olmazsa...

 

Okul bu süreçle ilgili, yeni öğretim yılında olası senaryolar için bir program göndermiş. İlk senaryoya göre; çocuklar iki gruba ayrılacak ve haftanın üçer günü okula gidecekler. Evde kalan grup yine online eğitimle okula devam edecek. İkinci senaryoda okul yarım gün olacak, günün kalanında online olarak devam edecekler. Sonuncusunda ise okullar açılmayacak ve tüm eğitim online olacak.

Anaokulu döneminde online ders aldılar aslında ama toplamda 40 dakika süren o zaman diliminde çocukları ekran başında dikkatleri dağılmadan tutmak inanılmaz zordu ve şimdi yarım gün dahi olsa uzaktan eğitim ihtimali resmen kabus. Çalışan insanlarız, ofiste, ofis dışında aktif olarak bulunmak zorundayız. Bu durum haliyle beni endişelendiriyor. Tüm gün kızımı ekran başında tutmam imkansız. Zaten aylardır çocukları oyalamak, bitmeyen "peki şimdi ne yapayım" sorularına yetişmek için yeterince çatladık, etkinlik, oyun, evcilik konularında ordinaryus seviyesine ulaştık bence. Yazık bize😂 Daha önce de demiştim, bu pandeminin bana öğrettiği değil ama altını çize çize hatırlattığı yegane şey; okulun ne kadar kıymetli, biricik bir kurum olduğu. Tüm hayatımızı okul saatlerine göre planlıyoruz sonuçta, o olmayınca herşey tepetaklak.

Benim için derslerden, alacakları eğitimden daha önemli olan ise, kızımın yaşıtlarıyla vakit geçirip sosyalleşmesi. Aylardır anne-babayla birlikte olunca, çocuğun içinden olgun bir Mukaddes teyze çıktı resmen😂 Bu durumun bir an evvel değişmesi lazım.

 Özet olarak kafam ve duygularım çok karışık. Hem bir an önce okulların açılmasını ve normalmiş numarası yapacağımız hayatımızın başlamasını, hem de kızımın "güvenli bölgeden" hiç ayrılmamasını istiyorum. Okul kapısında ağlamazsam iyi, çünkü "iyi dersler" demek bir yerde "hadi virüsü kap da gel" demek gibi şu an benim için.😂

Bu tatlı scrapbook fotoğraf ve anı albümü Nefes bebek için hazırlandı. Çok uzun, sağlıklı ve mutlu bir hayatı olur inşallah. Albümün videosu hemen aşağıda. Videoyu izlemişken kanalıma da abone olursanız çok sevinirim. Görüşmek dileğiyle, hoşçakalın. 

Havacılık Temalı Scrapbook Mini Album

Herkese merhaba, nasılsınız? Normalleşebildiniz mi? Sizi bilmem ama biz haftaiçi evden işe işten eve moduna geçtik, haftasonları ise halen karantinadayız. Kalabalıklara girmiyoruz, market harici kimseyle yanyana dahi gelmiyoruz ve yakınlarımız dahil kimseyle görüşmedik henüz.

Pandemi süresince ekran karşısında saatler geçirdik, yapılan açıklamaları takip ettik ve netice olarak her ne kadar ilk haftalarda bazı bilim kurulu üyelerinin "ne maskesi yeaaa, bu virüs gribin biraz daha ağırı sadece" şeklindeki söylemlerine rağmen artık hepimiz maske takmanın bu illetten korunabilmenin ilk ve en önemli şartı olduğu konusunda hemfikiriz sanırım. Hal böyleyken halen bazı uzaylıların maskeye direnmesini, buldukları her fırsatı halay çekmek, asker yollamak ya da taziye ziyaretinde bulunmak için kullanmalarını anlayamıyorum.

Siz de merak ediyor musunuz? Ülkemizde ilk vaka ortaya çıktığında, hani şu çok saygıdeğer olan, evden çıkmadığı halde yurtdışından ülkeye giriş yapan, tüm yetkililerin nasıl takdim edeceğini şaşırdığı, ismini vermediği ama tüm insani özelliklerini sıraladığı yüce şahsiyet ve ailesinden ilk haberdar olduğumuz zamanlar, bildiniz değil mi? Mesela hemen o gün sağlam bir sokağa çıkma yasağı uygulansaydı, o süreçte maske vs. stoğu yurtdışına gönderilmek yerine ülkemiz için saklansaydı, yurtiçi-dışı uçuşlar bu kadar vakit kaybedilmeden ve topyekun kaldırılsaydı ve tüm bunlara bilinçli olmanın sorumluluğuyla gönlümüz razı gelseydi, acaba bugünkü tablo nasıl olurdu? Cevabını asla bilemeyeceğiz maalesef.

Bugünlerde vaka sayısı yine yükselişte. Olayları dikkatle izleyen ve bir hafta on gün öncesinden bugünleri görenler için sonuç hiç de şaşırtıcı değil. Gerçekten çok farklı bir zaman diliminden geçiyoruz. Yapılan saçmalıkların yanında verilen emekler de ortada. Şahsen evde geçirdiğim dört ayın, camdan izlemekle yetindiğim en güzel mevsimin boşa gitmesini istemiyorum. Ben 6 yaşında ele avuca sığmaz bir çocukla dört duvar arasındayken, birilerinin evde sıkıldık bahanesiyle pikniğe gitmesini ve virüsü her yere bulaştırmasını kabul edemiyorum. Maskeye on dakika dayanamadığı için virüs kapanların, bu sıcakta bilmem kaç kat kıyafet ve maskeyle işini yapmaya çalışan doktorları meşgul etmesini kabul edemiyorum. Hepimizin üzerine düşen yükümlülükler var ve bir kısmımız buna uyarken diğerleri kafasına göre yaşarsa, bu illetten asla kurtulamayız. Lütfen MASKEMİZİ TAKALIM, maskemizi AĞZIMIZA VE BURNUMUZA DENK GELECEK ŞEKİLDE takalım. (Tuvalet eğitimi gibi ciddi bir eğitim lazım bazılarına çünkü!) Maske takamıyorsak evde kalalım. Ellerimizi her fırsatta yıkayalım, ellerimiz kirliyken yüzümüze dokunmayalım. Ve lütfen ama lütfen kalabalık yaratmayalım, toplanmayalım, bir süre daha teknoloji ile hasret gidermeye devam edelim. Özellikle gençler, tüm parkları istila etmiş durumdalar, ev hanımları ise apartman olarak toplanıp pikniğe gidiyorlar.😱😱😱

Pandemi şikayetlerimin ufak bir kısmını döküp rahatladığıma göre, bu güzel scrapbook albümden bahsedebilirim. Daha önce de pek çok kez çalıştığımız Elif Hanım THY dış hatlarda kabin amiri, albümü doğum gününde alacak olan eşi ise pilot. Sektör havacılık olunca, albüm konsepti de buna uygun oldu. Albüm sonu ise, Elif Hanım'ın eşine vereceği kıymetli bir müjde için ayrıldı.😊

Sağlıklı günlerde tekrar görüşmek dileğiyle, hoşçakalın.✋

Scrapbook Anı Albümü💛

Herkese merhaba! Bugün İstanbul'dan sevgili Büşra Hanım'ın yakın bir arkadaşı için hazırladığım çok cici bir scrapbook anı albümüyle buradayım. Biliyorsunuz, yıllardır kişiye özel anı albümleri, anı defterleri hazırlıyorum. İşin "kişiye özel" kısmının lafta kalmamasını, albümlerin gerçekten sahiplerine hitap etmesini çok önemsiyorum. 

Albümleri kişiselleştirirken, sahibi için özel bir anlam ifade eden tarihler, mekanlar, şiirler vs. kullanıyorum genellikle. Hele bu bir çift albümü ise, haliyle yazacak ya da sayfalar arasına saklayacak çok daha fazla malzeme oluyor elimde.

Bunların dışında nadiren de olsa albüm sahiplerinin kendi yaptıkları çizimler oluyor ki, işte bunları albümlerde kullanmaya cidden bayılıyorum. İşte bu güzel albüm de , sahibi hanımefendinin kendi yaptığı sevimli bir çizimle taçlandı. Gördünüz mü?😊

 Scrapbook anı albümü, 20cm*20cm ebatlarında, 6 yaprak 12 sayfadan oluşan bir mini albüm. Albüm bu haliyle 10cm*15cm ve 13cm*18cm ebatlarında ortalama 60-80 adet fotoğraf depolamaya uygun.

Albümün videosu, detayları merak edenler için hemen aşağıda. Kanalıma abone olursanız çok sevinirim, böylece siz de albümlerimi ve diğer projelerimi blog yayınından önce takip edebilirsiniz. Şimdiden keyifli seyirler ve görüşmek dileğiyle!🙋