Nefes Bebek Scrapbook Anı Albümü

Herkese merhaba, nasılsınız? Düşünüyorum da herhangi bir şey için endişlenmeden, lay lay lom şeklinde geçen bir hayat nasıl olurdu acaba? Bitmiyor gerçekten...Virüs kapar mıyız diye endişelendik, bir şekilde maske, eldiven, dezenfektan üçlüsüne alıştık. Çocuklara bulaşmıyor derken hem bulaştığını hem de çok ağır seyredebileceğini öğrendik. Bu defa çocuklara yüklendik, aman yanımdan ayrılma, aman hiç bir yere dokunma diye...Şimdi de okul zamanı geldi çattı. İlkokula başlayacak olanlar için pandemi sürecine uyum kapsamında 17 Ağustos'ta okullar açılıyor. Tabii bir değişiklik olmazsa...

 

Okul bu süreçle ilgili, yeni öğretim yılında olası senaryolar için bir program göndermiş. İlk senaryoya göre; çocuklar iki gruba ayrılacak ve haftanın üçer günü okula gidecekler. Evde kalan grup yine online eğitimle okula devam edecek. İkinci senaryoda okul yarım gün olacak, günün kalanında online olarak devam edecekler. Sonuncusunda ise okullar açılmayacak ve tüm eğitim online olacak.

Anaokulu döneminde online ders aldılar aslında ama toplamda 40 dakika süren o zaman diliminde çocukları ekran başında dikkatleri dağılmadan tutmak inanılmaz zordu ve şimdi yarım gün dahi olsa uzaktan eğitim ihtimali resmen kabus. Çalışan insanlarız, ofiste, ofis dışında aktif olarak bulunmak zorundayız. Bu durum haliyle beni endişelendiriyor. Tüm gün kızımı ekran başında tutmam imkansız. Zaten aylardır çocukları oyalamak, bitmeyen "peki şimdi ne yapayım" sorularına yetişmek için yeterince çatladık, etkinlik, oyun, evcilik konularında ordinaryus seviyesine ulaştık bence. Yazık bize😂 Daha önce de demiştim, bu pandeminin bana öğrettiği değil ama altını çize çize hatırlattığı yegane şey; okulun ne kadar kıymetli, biricik bir kurum olduğu. Tüm hayatımızı okul saatlerine göre planlıyoruz sonuçta, o olmayınca herşey tepetaklak.

Benim için derslerden, alacakları eğitimden daha önemli olan ise, kızımın yaşıtlarıyla vakit geçirip sosyalleşmesi. Aylardır anne-babayla birlikte olunca, çocuğun içinden olgun bir Mukaddes teyze çıktı resmen😂 Bu durumun bir an evvel değişmesi lazım.

 Özet olarak kafam ve duygularım çok karışık. Hem bir an önce okulların açılmasını ve normalmiş numarası yapacağımız hayatımızın başlamasını, hem de kızımın "güvenli bölgeden" hiç ayrılmamasını istiyorum. Okul kapısında ağlamazsam iyi, çünkü "iyi dersler" demek bir yerde "hadi virüsü kap da gel" demek gibi şu an benim için.😂

Bu tatlı scrapbook fotoğraf ve anı albümü Nefes bebek için hazırlandı. Çok uzun, sağlıklı ve mutlu bir hayatı olur inşallah. Albümün videosu hemen aşağıda. Videoyu izlemişken kanalıma da abone olursanız çok sevinirim. Görüşmek dileğiyle, hoşçakalın. 

Elif & Eren Scrapbook Anı Albümü

Herkese merhaba! Geçenlerde aynı zamanda Ela'nın eski kreşinin sahibi olan arkadaşımız Y. Bey'le görüşüyoruz. Eşi acil doktoru, kendisi de hem sağlık turizmi hem kreş alanında faaliyet gösterdiğinden en son corona haberleri için sağlam bir kaynak aynı zamanda. Geçen yıl Mart ayında eşi ve baldızıyla İtalya'ya gitmişlerdi. Vatikandan müzelere, pizzacıdan konsolosluğa kadar maşallah her yeri gezdiler.😀 Neyse bunlar ülkeye döndükten birkaç gün sonra çok fena grip belirtileri göstermeye başlamışlar. İki yaşındaki çocukları ateşlenmiş ve çocukla ilgilenen anneanne o kadar kötü olmuş ki ambulansı arayıp kendisini hastaneye kaldırtmış. Tam o aralar influenza salgını vardı, hatırlarsınız. Dolayısıyla hastaneye gittiklerinde influenza deyip, bildiğimiz grip ilaçlarını yazıp eve yollamışlar. Çünkü coronadan kimsenin haberi yok henüz. Bu arada yakın çevreleri, kreşteki öğrenciler, öğretmenler ve sayamayacağım kadar arkadaşı, görüşmelerinden bir kaç gün sonra rahatsızlanmaya başlamış. Virüsü yaymak için çok organize bir çalışma bence😊

Uzun ve oldukça ağrılı/acılı bir 10 günden sonra toparlanmışlar. Peki neredeyse bir buçuk sene sonra corona atlattıklarını nereden öğrenmişler derseniz, doktor eşi görevi gereği antikor testi yaptırırken arkadaşımız da yaptırmış. Ve tataaam! İkisinin de bağışıklık seviyesi oldukça yüksek çıkmış. Buradan da anlıyoruz ki corona aslında epeydir hayatımızda.  Zira bahsettiğim tarihten coronayı ilk duyduğumuz zamana kadar zatürre vb. hastalıklardan ölenlerin sayısı da azımsanmayacak kadar yüksek. Normal yaşama dönelim diye kaldırılan izinleri de düşünürsek devletin de sürü bağışıklığına gittiği çok açık. Bir de artık hastaneye başvuranlarda ateş belirtisi olmaması, hafif kırgınlık şikayetiyle gelenlerin sayısının artması da, pek çok kişinin virüsü ayakta geçirdiğini gösteriyor. Bütün bu bilgiler ışığında ne yapıyoruz peki? Maskeleri fırlatıp bulduğumuz ilk coronalı arkadaşa yapışıp şapur şupur öpüyoruz ki havalar hazır sıcakken, çok da eylüle kalmadan bir an önce hastalanıp sıramızı savalım😂😂

Şaka şaka, virüsün kime ne yapacağı tam bir muamma elbette arkadaşlar, dileyelim de bize gelene kadar aşısı, iğnesi, ilacı bulunsun. Biz de virüsü mümkünse şırıngadan alalım başka bir konaktan değil. Aslında bu da midemi bulandıran başka bir detay. Şahsen virüsün herkesten bir şeyler taşıdığına inancım oldukça sağlam, sizce de çok iğrenç değil mi?😖

Ben de albümleri bahane edip içimi dökmeye iyi alıştım yalnız. Fotoğraflarla konu tamamen ayrı telden çalıyor.😂 Bu vintage scrapbook anı albümünü hazırlayalı epey oldu aslında. Sevgili Elif Hanım ve erkek arkadaşı Eren Bey için çalışmıştım. Albüm 20cm*20cm ebatlarında, 6 yaprak 12 sayfa. Her zamanki gibi bol bol kart, interaktif sayfa ve cep içeriyor. Albümün detaylarını izlemek isterseniz videosu hemen aşağıda. Şimdiden herkese keyifli seyirler, sağlıklı günler:)

Coptic Stitch Defter ve Folyo

Herkese merhaba!  Karantina günlerinde evden zorda kalmadıkça çıkmayan, en az bir çocukla uğraşan ve hala akıl sağlığını koruyan herkesi gönülden tebrik ediyorum. Zira bizde hafiften delirme emareleri başladı. Şu karantinanın bize öğrettiği tek bir şey varsa, o da okulun çok ama çok kıymetli bir şey olduğudur. Çünkü yetemiyoruz arkadaşlar, kendi öz çocuğumuza hiç bir şekilde yetemiyoruz ve onu asla ama asla mutlu edemiyoruz artık. Sayfalarca etkinlik, evcilik, aktivite, oyun, canlı ders, kitap okuma, ev işi, mutfak işi, tv...Hayır artık hiç biri benim biricik evladıma yetmiyor, bizim de sinir katsayımız tavan yapıyor. Artık ailecek çok normal olmadığımızı hissediyorum, hunilerle gezmemiz yakındır.😅

Blogger güncellenmiş ve bu da benim güncelleme sonrası ilk yayınım. Yeni halini pek sevdiğimi söyleyemem. Ben yazılarıma eklediğim görsellerin html kodlarını, seoya uygun olması açısından düzeltiyordum. Şu anda o kısma nasıl gireceğimi halen bulabilmiş değilim ve resimleri düzeltmeden yayınlamak nasıl rahatsız ediyor anlatamam.😊

Bu el yapımı, coptic stitch tekniğiyle hazırladığım vintage defter ve folyo, yine sevgili Özlem Hanım için yaptığım bir çalışma. Folyo ve defter, hem taşıma kolaylığı hem de şıklık sağlıyor. Özellikle seyahatlerde, anılarınızı deftere yazarken, çektiğiniz fotoğrafları da folyo içerisindeki interaktif kısımlara yapıştırabiliyor ya da ceplerinde muhafaza edebiliyorsunuz. Cep içlerinde pek çok etiket ve kart da mevcut. Bunlarla da fotoğraflarınızı dekore edebilir, tarih ve yer bilgileri ekleyebilirsiniz. Seyahat etmeyi ve seyahat günlükleri tutmayı sevenler için ideal bir hediye bence.

Coptic stitch defter ve folyonun videosu hemen aşağıda. Lütfen izleyin, yorum yapın ve düşüncelerinizi benimle paylaşın. Hala abone olmadıysanız kanalıma abone olmayı da unutmayın. Hepinize sağlıklı ve mutlu günler diliyorum. Hoşçakalın!

Scrapbook Anı Albümü💛

Herkese merhaba! Bugün İstanbul'dan sevgili Büşra Hanım'ın yakın bir arkadaşı için hazırladığım çok cici bir scrapbook anı albümüyle buradayım. Biliyorsunuz, yıllardır kişiye özel anı albümleri, anı defterleri hazırlıyorum. İşin "kişiye özel" kısmının lafta kalmamasını, albümlerin gerçekten sahiplerine hitap etmesini çok önemsiyorum. 

Albümleri kişiselleştirirken, sahibi için özel bir anlam ifade eden tarihler, mekanlar, şiirler vs. kullanıyorum genellikle. Hele bu bir çift albümü ise, haliyle yazacak ya da sayfalar arasına saklayacak çok daha fazla malzeme oluyor elimde.

Bunların dışında nadiren de olsa albüm sahiplerinin kendi yaptıkları çizimler oluyor ki, işte bunları albümlerde kullanmaya cidden bayılıyorum. İşte bu güzel albüm de , sahibi hanımefendinin kendi yaptığı sevimli bir çizimle taçlandı. Gördünüz mü?😊

 Scrapbook anı albümü, 20cm*20cm ebatlarında, 6 yaprak 12 sayfadan oluşan bir mini albüm. Albüm bu haliyle 10cm*15cm ve 13cm*18cm ebatlarında ortalama 60-80 adet fotoğraf depolamaya uygun.

Albümün videosu, detayları merak edenler için hemen aşağıda. Kanalıma abone olursanız çok sevinirim, böylece siz de albümlerimi ve diğer projelerimi blog yayınından önce takip edebilirsiniz. Şimdiden keyifli seyirler ve görüşmek dileğiyle!🙋