Yıllar Sonra Gelen Cevap

Bir süredir ilginç olaylara ara vermiştim. Dün annemlerle eskilerden bahsederken bu konu açıldı tesadüfen. Bloguma da hala yazmadığımı hatırlayınca, sizlerle de paylaşmak istedim.

7-8 yaşlarındaydım. Bir yaz günüydü ve muhtemelen okullar tatildi. Çünkü tatil günlerinde akşam ezanı okunup da annemin bizi çağıran sesini duyana dek içeri girmezdik. O gün de hava kararmıştı ama henüz annemin balkondaki silüeti görünmediğinden eve girme işini ağırdan alıyorduk ki, annem balkonda değil apartmanın bahçesinde belirdi. Sadece annem değil, apartmandaki tüm kadınlar bahçeye inmişti.

Kötü haber ne kadar çabuk duyuluyor, ne kadar hızlı yayılıyordu. Bizim mahallenin yukarısında çatallaşan bir yol vardı. Yolun iki tarafında ise iki ev. Birinde çocuklu bir aile, diğerinde ise bildiğim kadarıyla çocuğu olmayan bir karı-koca yaşıyordu. Çocuklu ailenin babası uzun zamandır çocuksuz ailenin hanımıyla bir ilişki yaşıyordu. İşin tuhafı, bu ilişkiyi çocuklu ailenin annesi de biliyor, ancak elinden bir şey gelmediğinden sesini çıkaramıyordu. Çocuksuz ailenin kocası ise zaten hastaydı ve hatta iddialara göre, kadın kocasına devamlı surette uyku ilacı veriyor ve kocasını tavan arasında hazırladığı bir yatakta yatırıyordu.

Çocuklu ailenin, evlenme çağına gelmiş bir kızları vardı. Akşam genç kızı istemek için evlerine görücü gelecekti ancak evin babası çocuksuz ailenin evindeydi. Çocuklu ailenin annesi, kocasını çağırmak için çocuksuz ailenin kapısını çaldı. Kapıyı çocuksuz kadın açtı. Her ne kadar amaç sadece kocayı eve çağırmak, babanın kızı istenirken ailesinin başında durmasını sağlamak olsa da, birbirinden nefret eden iki kadının karşılaşması elbette iyi sonlanmayacaktı.

Çocuklu evin annesi dayanamayarak ağzına geleni söylemiş, çocuksuz kadın karşılık vermiş ve kavga başlamıştı. Çocuklu evin babası da bu arada kapıya çıkmış ve olaya dahil olmuştu. Çocuksuz kadın işlerin büyüyeceğini anlayınca, böyle şeylerin dışarıda konuşulmayacağını söyleyip çocuklu kadını içeri çekti ve bir daha da çocuklu kadını gören olmadı. Ancak o ana kadar yaşananları, karşı evlerden birinde yaşayan başka bir komşu kadın izliyordu. Çocuklu evin annesinin içeriye girdiğini görmüştü, ancak dışarıya çıkan olmamıştı.

Çocuklu anne eve dönmeyince, yakınları polise başvurdu. Komşuların ifadeleri alındı ve çocuklu kadının son olarak çocuksuz kadının evine girerken görüldüğü tespit edildi. Ancak ev didik didik aranmasına rağmen herhangi bir sonuca ulaşılamadı.

Bizim mahallenin aşağısında halı yıkanan bir çeşme vardı. Babaannemler de halılarını bu çeşmede yıkarlardı. İşte kadının arandığı günlerde babaannem çok acayip bir şey hatırladı. Çocuklu kadının kayboluşundan iki gün sonra babaannem o çeşmeye halı yıkamaya gitmişti ve çocuksuz kadının da çeşmeye kocaman bir halıyla geldiğini görmüştü.

Kadın hızlı bir el hareketi ile halıyı açmış ve açmasıyla yemyeşil bir sinek sürüsünün halıdan havalanması bir olmuştu. Babaannem şaşırmış ve sineklerin neden halıya biriktiğini sormuştu. Çocuksuz kadın ise halının uzun süredir kullanılmadığını, kirlendiği için sineklerin biriktiğini söylemişti. Garip... Oradaki tüm kadınlar da buna inanmıştı...

Birkaç gün sonra, çocuksuz kadının evinin arkasındaki boş alanda, ağabeyleriyle top oynayan bir kız çocuğu, topunu çöp variline kaçırdı. Hatırlayanlarınız vardır belki, eskiden mahalle aralarında yarısı kesilmiş variller olurdu ve çöpler bu varillere atılırdı. Topunu almak için varile uzanan kız, önce hareketsiz kaldı, sonra eline dolanan saçlardan kurtuldu ve dehşet içinde, çığlık çığlığa evine doğru koşmaya başladı.

Önce küçük kızın kardeşleri, sonra çevredekiler ve en son polis baktı o varile. Çocuklu evin annesinin başı, varile atılmıştı. İşte annemi ve apartmandaki diğer tüm kadınları bahçeye indiren kötü haber buydu. Ayrıntılar ise sonradan netleşti. Eve girer girmez çocuksuz kadın tülbendini çocuklu kadının boynuna dolamış ve boğmuştu. Vücudu parçalanmış, kolları bacaya sokulmuştu. Bir kısmı yakılmış, bir kısmı kanala atılmıştı. Başı ise çöpten çıkmıştı.

Tüm bu işlemler ise babaannemin gördüğü halının üzerinde yapılmıştı. O gün luminolün adli kimyadaki yeri bu kadar değerli olmasa gerek ki, evde gözle görülmeyen kan izleri yok sayılmıştı. Biz duyduklarımızla bu kadar korkmuştuk, küçük kız kim bilir ne haldeydi. Anneme kızı tanıyıp tanımadığını sordum ama hayır, tanımıyordu. Sonradan öğrendik ki; çocuksuz kadın ve çocuklu adam tutuklanmış. Çocuksuz kadın duruşmada kırmızı bir etek-ceket takım giymiş. Siyah rugan ayakkabıları varmış ayağında. Tüm suçu üstlenmiş. Çocuklu adam beraat ederken kadın müebbet hapis cezası almış.

Yıllar sonra... Üniversite son sınıftayım. Özel yurtta kalıyorum. Mutfağa geçtim, kendime yemek hazırlayacağım. Patates yemeği yapmaya karar verdim. Yemek pişti, tabağımı hazırladım, tv odasına geçtim. Yan odadan arkadaşım Emine Abla da oradaydı. Evli ve bir çocuk annesi olmasına rağmen azmetmiş, üniversiteyi kazanmıştı. Anaokulu öğretmeni olacaktı. Eşinden ve çocuğundan ayrıydı ve okulu bitirmek için gün sayıyordu. "Patates yemeği yaptım, yer misin?" dedim. Suratı değişti birden. İğrenerek baktı yüzüme. "Nefret ederim patatesten de yemeğinden de." dedi. Şaşırdım, bozuldum. "Niye?" dedim.

Duraksadı. "Annem bile bilmez sebebini." dedi. Tabağı masaya bıraktım, yanına oturdum. Anlatmaya başladı. "Küçüktüm, 10-11 yaşlarındaydım. Bir gün ağabeylerimle top oynuyordum. Top çöp variline kaçtı. Her zamanki gibi topu almaya beni gönderdiler. Topu alırken elime bir şeyler dolaştı, önce örümcek zannettim, hızlıca çektim elimi ama saç telleriymiş meğer. Sonra birden bir kadının yüzünü gördüm, simsiyahtı ya da bana öyle göründü. Bağıra bağıra eve koştum. Ağlamaktan nefes alamıyordum. Eve girdiğimde annem yemek yapıyordu, patates yemeğiydi. O gün bugündür ağzıma patates koymadım. Nefret ederim patatesten, tiksinirim." dedi. Yemeğim soğudu, yiyemedim. Emine Abla'nın karşısında kalakaldım. Şaşkındım..Yıllar önce bir soru sormuştum, yıllar sonra sorunun cevabını, hem de birinci ağızdan almıştım...

Fıstık Kabuklarından Kapı Süsü

Bu çalışmayı gördükten sonra fıstık kabuklarını hangi akla hizmet çöpe attığımı merak ettim. İnsan bir araştırır, etrafına bir bakar, olmadı bir bilene sorar değil mi? Neyse, zararın neresinden dönsek kardır.

İlk bakışta kozalağı andırsalar da, aslında onlar silikon tabancasının müthiş gücü sayesinde bir araya gelmiş fıstık kabukları.

Yapıştırma işlemi bittikten sonra, boyama aşamasına geçiliyor. Ben burada akrilik ya da sprey boya kullanmayı tercih ederdim. Kaynakta  ise kumaş boyası kullanılmış.

Çiçekler tamamlandıktan sonra zemini oluşturan tahtaya kuru yosun ve çerçeve yapıştırılmış. Üzerine çiçeklerin de monte edilmesiyle, bu güzel kapı süsü tamamlanmış.

Kaynak

Kabartmalı Desenli Rulolar

Paylaşmasam olmazdı. Ne zaman icat edilmiş, kim üretmiş bilmiyorum. Ama bence bu güzellik, duvar kağıtları satışını sekteye uğratabilir.

Kendinden kabartmalı desenlere sahip bu rulolardan bahsediyorum. Duvarlardan mobilyalara kadar, boyayabileceğiniz büyük alanları tahmin edebiliyor musunuz? Hatta, çarşaf boyutundaki kumaşlar bile boyanabilir. Hırdavatçı ruhum yine atağa kalktı, ben istiyorum bu rulolardan, hem de her çeşidinden:)

Kaynak

Carpı İsi Pano ve Şablonu-3

Her işleme, sonuna adım adım yaklaşılan bir hikaye gibi geliyor bana, sevdim ben bu işi. 14 count etamine, bir buçuk ayda işledim. Diğer panolarım için buraya ve buraya bakabilirsiniz.

 

 

Amber Acil Uyarı Sistemi

Amber Alert; Amerika'da kullanılan ve açılımı America's Missing: Brodcast Emergency Response olmasına rağmen, aslında 1996 yılında kaybolan 9 yaşındaki Amber Hagerman adlı kız çocuğunun ismine dayanan acil uyarı sistemidir.

Amber Hagerman, Arlington, Teksas'ta  büyükannesinin evinin önünde bisiklet sürerken, arabalı bir şahıs tarafından zorla kaçırıldı. Sonradan polis tarafından yayınlanan zaman çizelgesine göre; Amber sadece 8 dakikada kaçırılmıştı. O günkü şartlarda etkili bir müdahalede bulunulamadı ve 4 gün sonra Amber'ın cesedine ulaşıldı. Bunun üzerine adına Amber Alert denilen muazzam bir uyarı sistemi kuruldu.

Şu anda Amerika'daki tüm kayıp çocuk vakalarında bu sistem derhal devreye giriyor ve çocuk, kaçıran şahıs, kullanılan araç gibi detaylar e-mail, sms gibi yöntemler yanında, televizyonlardan, radyolardan, caddelerdeki billboardlardan da sık sık anons ediliyor. Yani kaybolan bir çocuğu, aynı anda milyonlarca kişi aramaya başlıyor. Bu yöntemle pek çok çocuk, katillerin elinden son anda kurtarılmıştır.

 ABD'nin Georgia Eyaletinde ise Amber Alert yerine Levi's Call ismi kullanılmaktadır. 1997 yılında 11 yaşındaki Levy Frady, arkadaşlarıyla oynadıktan sonra bisikletle akşam yemeği için evine gitmekte iken kaçırılmıştır. Bir gün sonra, Levi'nin bisikleti evine yarım mil, cesedi ise 22 mil uzakta bulunmuştur. Geyik avı sezon açılışı için bölgede avlanmaya çıkan avcılar tarafından bulunan Levy'nin kafasından ve göğsünden vurulduğu, vücudunun bir kısmının da su çukuruna gömüldüğü belirtilmiştir.

Soruşturma süresince polis 1000'den fazla kişiyle görüşme yapmıştır. Son yıllarda da Levy'nin ölüm zamanına ait zaman çizelgesi güncellenerek tekrar yayınlanmıştır ve Levy'nin hayatta olan arkadaşlarıyla tekrar görüşülmeye başlanacaktır. Levy'nin anısına Amber Alert, resmi olarak Levi's Call olarak değiştirilmiştir. Georgia'da bu sistem kurulduktan sonra gerçekleşen toplam 17 kaçırma vakasının 16'sı çözülmüş, ancak ironiye bakın ki, Levy'nin katili hiçbir zaman bulunamamıştır.

Amber Alert, Arkansas'ta Morgan Nick Amber Alert olarak kullanılmaktadır. Morgan Chantel Nick, annesiyle birlikte gittiği beyzbol maçında kaçırıldı. Maçı izleyen annesinden arkadaşlarıyla birlikte ateşböceği yakalamak için izin isteyen Morgan, arkadaşlarıyla park alanında oynamaya başladı. Morgan en son arkadaşları tarafından annesinin arabasının yanında, ayakkabısındaki kumlarını temizlerken görüldü. Daha sonra Morgan'ın arkadaşlarından bazıları, onunla konuşan ürkütücü bir adam gördüklerini söyleyeceklerdi. 15 dakika sonra oyun bittiğinde, Morgan ortada yoktu. Annesi ve çağrılan polisler her yeri aradı ancak, bugüne kadar küçük kızdan hiçbir haber alınamadı. Annesi ise Morgan Nick Vakfı'nı kurarak çocuklarını kaybeden ailelere destek vermeye başladı.

 

Her eyalet ek olarak başka şartlar koysa da temelde Amber Acil Uyarı Sisteminin kullanılması için 4 kriter aranmaktadır:

1-Kolluk kuvvetleri tarafından kaçırılma olayı teyit edilmelidir. 

2-Çocuk ciddi bir yaralanma ya da ölüm tehdidi altında olmalıdır.

3-Uyarıyı yayınlamaya yeter derecede çocuk ya da kaçıran hakkında bilgi olmalıdır. 

4-Çocuk 17 yaşından büyük olmamalıdır.

 Günümüzde pek çok ülke farklı adlar altında Amber Alert sistemini kullanmaktadır. Çocuk kaçırma olaylarında bir dakikanın bile ne kadar önemli olduğu göz önüne alındığında, Türkiye'de de böyle bir sistemin bir an önce hayata geçirilmesini dilerim.

Fall In Love Pano Yapımı

10 Marifet Sergisi'nden ilk haberdar olduğumda birkaç tane pano yapıp göndermeyi düşünmüştüm, ancak ben hazırlayıp gönderene kadar sonbahar yarışma projesi ortaya çıktı. O halde madem bir hazırlık yapacaktım, her zamankinden farklı ve tamamen benim tasarımım olan bir şey yapmalıydım. Bu düşünceyle çalışmaya başladım, önce internetten kelebek ve yaprak şablonlarını çıkardım, ardından ince suntayı bu şablonlara göre kıl testereyle kestim.

Daha sonra bu olsun, yok bu daha güzel olur diyerek tam bir gün boyunca seçemediğim resimlerin arasından nihayet ikisini beğendim ve suntaların üzerine dekupaj yaptım. Ardından dekupaj dünyasının şu meşhur tarla güzeli kızlarından 3 tanesini ve çok sevdiğim kelebekleri hamurla kabartarak yapıştırdım.

Aslında dekupaj kağıtlarının desenlerini çok beğenmiştim ama bütünlük olması açısından eskitme yapmaya karar verdim ve oldukça yoğun bir antiquin eskitme uyguladım.  Bu işlem de tamamlandıktan sonra, daha önce bir projemde de kullandığım-hani şu 30 yıl önce örülen-kenar oyalarıyla askı yaptım ve askıları da silikon ve doğal rafyayla suntalara sabitledim. Birkaç küçük boncuk ve aksesuarı da ekledikten ve mat vernikle vernikledikten sonra duvar süsümü tamamladım. Sonra karşısına geçip baktım ve madem sonbahar yarışmasına gidiyorsun, senin adın olsa olsa Fall In Love olur dedim:) Beğenilerinize sunulur.

Kristin Hannah-Gece Yolu

Kristin Hannah kitaplarını okurken içimde hep aynı düşünce hasıl oluyor: "Bak şimdi başlıyorum, salya sümük ağlatacak, boğazıma yumruları dizecek ama sonu eninde sonunda mutlu bitecek!!!"

Gece Yolu da bunlardan biri. Baştan söyleyeyim, çok etkileyici. Konusuna gelirsek; tam bir helikopter anne olan Jude Farraday, ikizleri Mia ve Zach'ın tüm hayatlarını planlamakta, her anlarını kontrol etmekte ve onların sağlam bir üniversite eğitimi alacaklarına dair hayaller kurmaktadır. 

Mia ve Zach, son derece zeki ve başarılı öğrencilerdir ve ikiz olmalarının getirdiği derin bağlılıkla her an birbirlerinin düşüncelerini, acılarını ya da sevinçlerini hissetmektedirler. Mia olağanüstü güzelliğine rağmen çekingen ve zor arkadaş edinen bir genç kızken, Zach tüm okulun hayran olduğu, girişken, göz kamaştıran bir delikanlıdır.

Mia ve Zach'ın okuluna bir gün Lexi adında bir kız öğrenci gelir. Zor bir çocukluk geçiren, alkol bağımlısı bir anneden arta kalanlarla idare eden ve annesinin ölümünden sonra hayatta olduğunu öğrendiği yoksul teyzesiyle karavanda yaşamaya başlayan Lexi, ne gariptir ki zengin bir hayat süren Mia gibi çekingen ve aşağılanma korkusuyla zor arkadaş edinen bir genç kızdır. 

Mia, Zach ve Lexi'nin yolları bir şekilde kesişir ve zamanla sağlam bir dostluk oluşur aralarında. Zach ve Lexinin birbirlerine aşık olmaları ise geri dönülmez olayların başlangıcı olacaktır. Jude Farraday'ın kurduğu muhteşem aile tablosu gün gün yıkılacak, bir yaz gecesi yaşanan feci kaza, aileyi paramparça edecektir.

Kitabın bundan sonrası, okuyucuyu düğüm düğüm eden ve bazı şeylerin farkına vardıran satırlardan ibaret. Beni en çok etkileyen ise küçük Mia'nın hayali arkadaşıyla olan ilişkisi ve arkadaşının ona vedasıydı. Hayali arkadaşın kim olduğu ise kitabın sürprizi olarak kalsın:) Kristin Hannah severler için son derece doyurucu bir kitap.Yazdığı her kitapta bu kadar yoğun duyguları sayfalara sığdırabilmesi ise takdire şayan.