Kesme Tahtasından Kara Tahta Notluk

Birkaç ay önce yapımcı bir hanımefendiden bir mail aldım. Mail, benim için spam sayılacak kadar mucizeviydi:) Hemen aradım kendisini. Hanımefendi bana yeniden yapılanan bir tv kanalı için eski eşyaları yenileyen (evet o benim), ahşap ve dekoratif boyama yapan bir bloggerın hazırlayacağı bir program yapmak istediklerini, benim blogumu incelediklerini ve aradıkları şartları sağladığımı düşündüklerini, tv programı ve sunuculuk fikriyle ilgilenip ilgilenmediğimi sordu.

Allah aşkına, bana bir tane blogger gösterin ki hayallerinden biri tv programı yapmak olmasın:) Ben de böyle bir teklifin çok cezbedici olduğunu, çalışma şartları uygun olursa (Ela'yı ve Ankara'daki programımı düşünerek) sevinerek-hayır-havalara uçarak kabul edeceğimi belirttim. Eşim benden hevesli, "ben buradaki şartları ayarlarım, sen kabul et, hemen gidip İstanbul'dan ev tutalım, ben çekim saatlerinde Ela ile ilgilenirim" dedi, canım benim:) Neyse hanımefendi kendisine çalışmalarımı, yayınlarımı linkleriyle beraber özetleyen, kendi fotoğraflarımın da olduğu bir mail göndermemi istedi.

Ben de bugüne dek yenilediğim eşyaları, çok farklı fikirler paylaştığımız nedesem isimli ortak yapımımızı, efendime söyliyeyim dergi röportajımı (basında ben!) ve "doğurdum ama hala fitim kahretsin" pozlarımı kendisine gönderdim. Kanaldan olumlu yanıt alır almaz bana döneceğini belirtti.

Program hafta içi her gün kısa kısa ya da hafta sonu bir gün uzun olacak şekilde düşünülmüş. Konsept tamamen geri dönüşüm ve eski eşyaların yenilenmesinden ibaret. Sunucu önce peşinde kameramanla eski eşya satan bir yere gidecek, eşyayı alıp ev şeklinde dekore edilmiş stüdyoya gelecek ve o eşyadan yepyeni, kullanılabilir bir şey üretecek.

Fikri çok sevdim. Hatta ek olarak çok becerikli blogger arkadaşlarımın olduğunu, her bölümde farklı birini misafir edebileceğimi söyledim. Yapımcı da bu fikri çok sevdi:) Gel zaman git zaman kanaldan cevap beklendi ancak yayın akışında böyle bir programa yer verilmedi, yapımcıya olumlu ya da olumsuz bir dönüş de olmadı. Yani proje şimdilik askıda ama bir gün gerçek olursa ilk iş kesme tahtasından notluk yapacağım, kesin:))

Bu zavallı kesme tahtası aslında bambudan, kaymak gibi yüzeyi olan eli yüzü düzgün bir eşyaydı. Ama eşim saolsun, bulaşık makinasına atınca tahta resmen çekmiş ve yer yer çatlamış. Benim lugatımda atmak diye bir kelime olmadığına göre kesme tahtası da kara tahta notluk oluverdi. Yapılışına gelirsek; kara tahta boyasını alıyoruz.

Bir kat yukarıdan aşağıya, iz yapmayan bir fırça ile düzgün bir şekilde boyuyoruz. Kuruduktan sonra bu defa sağdan sola ya da soldan sağa yine düzgün bir şekilde boyayıp kurumaya bırakıyoruz. Bu kadar:) Aman cilalamaya kalkmayın, yazı falan yazamazsınız üzerine.

Ben asma kısmını tığla sık iğne şeklinde yaptım, sonra üçer zincir çekerek ve kurdeleyi de içine alarak devam edip başladığım noktaya döndüm. Kurdelenin uçlarını da fiyonk yaptım. Alt kısımda yine fiyonk ve biraz dantel kullandım. Tebeşir için küçük bir kurdele parçasından kılıf yaptım. Hem yazarken elimiz kirlenmesin hem de işimiz bitince o minik mandala tutturabilelim diye.

Herkese hayallerinin gerçek olduğu, güzel haberler aldığı süper şahane bir hafta dilerim:)

Ahşap Boyamada Transfer Tekniği

Evde kullandığım pek çok ahşap objede transfer tekniğini uygulamama rağmen, şimdiye kadar blogta hiç paylaşmadığımı fark ettim. Bu nedenle uzun zamandır kullanmak istediğim bu güzel gözlü geyiğimle, transfer tekniğini kullanarak bir tepsi hazırladım. Aslında tam bir kış tepsisi olacaktı ama araya o kadar çok iş girdi ki, ben yayınlayana kadar bahar geldi:)

Kolay transferler çıktığından beri, bildiğimiz transfer yöntemi artık zor transfer olarak anılıyor. Ancak bana göre normal bir dekupaj uygulamasından daha zor değil. Çünkü dikkat edilmesi gereken en önemli nokta, uygulama esnasında hava kabarcığı kalmamasıdır ki, dekupaj tekniğinde de -ister kağıt, ister peçete- hedef kabarcıksız, pürüzsüz bir uygulamadır. 

Bu tekniği uygulamak isterseniz, seçeceğiniz bir resme, transfer tutkalına, eski bir kredi kartına, ahşap bir objeye ve verniğe ihtiyacınız var. Transfer yapmak istediğiniz resmin ön yüzüne transfer tutkalını düzgün bir şekilde sürdükten sonra objeye yapıştırıyorsunuz. Yalnız bir anda resmi tepsiye bırakırsanız muhtemelen hem yamuk hem de bol kabarcıklı olacaktır. Bunun yerine önce bir kenarını tepsiye koyup, sert bir kartla bastırarak kalan kısmı yapıştırırsanız hatasız bir sonuç elde edersiniz. 

Ben beyaza boyadığım ahşap tepsiye güzel gözlüyü anlattığım şekilde yapıştırdım ve tam bir gün sonra nemli bir süngerle resmi yavaş yavaş ıslattım. Tamamen ıslanan resmi parmağımla soydum. Burada resme nazik davranmazsak, transfer olmasını istediğimiz kısmın tepsiden tamamen soyulmasına sebep olabiliriz.
Bu yüzden acele etmeden, ağır ağır soyuyoruz. Bu aşamadan sonra yine farklı tekniklerle resmi tamamlayabilir ya da öylece bırakabiliriz. Ben diş fırçasına aldığım gri boyayı püskürterek tepsinin kalanını tamamladım. Dediğim gibi bu bir kış tepsisiydi ve aklımdaki görüntü de tam olarak böyleydi. Tepsinin altını tamamen siyaha boyadım, tepsinin kenarlarını kuru bir fırçaya aldığım az miktarda siyahla süpürdüm ve gölgelendirdim. Ardından da vernikledim. Denemek isteyenlere kolay gelsin şimdiden.

Herkese bol güneşli, güzel bir hafta dilerim:)

Scrapbook Mini Albüm

Herkese merhaba. Ela için yaptığım ilk albumden sonra, eşimle olan fotoğraflarımız için de bir album yapmak istiyordum. Nihayet tamamlayıp fotoğraflarını çekebildim. 

Albüm yaklaşık olarak 20*22*7 cm boyutlarında ve 6 yapraktan oluşuyor. Albümü yaparken scrapbook kağıtları, ağır gramajlı fon kartonları, danteller, düğmeler, delgeçler, mühürler ve çeşitli aksesuarlar kullandım.

Albümü bir sayfa interaktif, bir sayfa cepli olacak şekilde tasarladım. İlk sayfa waterfall da denilen ve küçük fotolar için kullanılan kapaklı bir bölümden oluşuyor.

Albüm toplamda 65 adet, 10*15 cm ebatlarında fotoğraf alıyor. Ancak fotoğraf sayısı azaltılarak bazı kısımlar notluk olarak da kullanılabilir elbette.

İnteraktif sayfaları yaparken zarflardan faydalandım. Zarflar birbirine uygun şekilde eklendiğinde çift taraflı açılabiliyor ve böylece hem ön hem de arka yüzlerine fotoğraf yerleştirmek mümkün oluyor.

Sayfalara hareket katmak için scrapbook kağıdından yaptığım çiçekleri ve kullandığım kağıtlardan kestiğim ve yapışkanlı evayla boyutlandırdıgım resimleri sayfa köşelerine ekledim. Kelebek detaylı delgeçle de sayfa ağızlarına şekil verdim. Ayrıca tüm sayfaları eskittim. 

Bu aralar ev değiştirmekle meşgulüz. Aynı site içerisinde farklı bir eve taşınıyoruz. Evler büyüklük olarak birebir aynı ama bu evde en üst katta fazladan bir mutfak daha var. Bu da zorunlu olarak odaları değiştirmemizi gerektiriyor.  İşin keyifli kısmı ise, tam bir curcunaya dönen hobi odamı oturma odasına çevirip, en üst katı komple hobi katı yapıyor oluşumuz. Böylece ahşap boyama vs. yaptığımda kullanabileceğim, yani rahatça kirletebileceğim bir lavaboya, büyük mobilyaları rahatça boyayabilmek için geniş bir alana ve kitaplıklarımın, masamın ve malzeme dolaplarının birbirine değmeden açılıp kapanabileceği rahat bir bölüme kavuşmuş olacağım:)

Taşınma başlamadan elimdeki bazı yarım işleri bitirdim. Sanırım blogda hiç yok ama transfer yöntemiyle bir tepsi yaptım.Sonra kesme tahtasından kara tahta notluk ve bir de kilden takı tabakları hazırladım. Ben evi yerleştirirken siz de bunları okursunuz ilerleyen günlerde:)  Scrapbook olarak ise hem bizim için hem de Ela için yapmak istediğim birkaç albüm daha var aklımda. Malzemeleri falan hazır ama bunlardan önce her tarafa dağılmış yemek ve pasta tariflerim için çok cici bir tarif defteri var sırada bekleyen. Offf, bu şekilde tüm ön hazırlığı biten ancak yapılmayı bekleyen öyle çok şey var ki. O koca listemi bitirmeden ölürsem çok üzülürüm:)

Ölüm demişken az kalsın unutuyordum, bugün benim doğum günüm:) Tam olarak 33 yaşındayım, sevdiğim adamın karısı, Ela Masal'ın annesiyim. Şükür ki sevdiklerim yanımda, sağlığım yerinde, bir mesleğim ve boş vakitlerimi dolduran hobilerim var. Ama yolun yarısına az bir zaman kalsa da bu yaşımın en kıymetli yanı, ilk kez anne olarak girmem. Bu açıdan Ela benim miladım. Anneliğim hep bebeğimle yaşıt olacağına göre, umarım önümde daha uzun yıllar vardır. Umarım geçen seneler hep bir öncekinden daha iyi olur, herkes için...

Herkese çok mutlu bir hafta dilerim:)