Romantik Mini Anı Albümü

Herkese merhaba, nasılsınız? Bu vintage mini anı albümü aylaaaar aylar önce Nurdan Hanım için hazırlamıştım. Kapağında kullandığum çizim, Nurdan Hanım'ın erkek arkadaşına ait ve kendisi için umarım güzel bir doğum günü hediyesi olmuştur.

Albüm siparişi aldığımda öncelikle albümde ne görmek istediklerini soruyorum müşterilerime. Yapabileceğim, en azından kağıt, karton ya da albümün reddetmeyeceği herhangi bir malzemeyle hazırlayabileceğim detayları mümkün mertebe sayfalar üzerinde kullanmaya çalışıyorum. Bu her zaman mümkün olmuyor tabi ama, yapabildiğim kadarı da pek çok kişiyi mutlu etmeye yetiyor.

Yaklaşık 4 yıldır albüm yapıyorum ve bu süreçte bir sürü güzel insan tanıdım. Onların sayesinde; belki yüz yüze görüştüğümüzde hiç gerçekleşmeyecek ama yazılan birkaç mesaj ya da telefonda söylenen bir iki cümle ile ortaya çıkan nefis hatıralara sahibim artık... Bir defasında uzun yıllardır çocuk sahibi olamayan bir müşterimin yeğeni için bir bebek albümü hazırlamıştım. Albümü aldıktan sonra yaptığımız konuşmada, albümü çok beğendiğini ve içinde çok farklı duygular uyandırdığını, vazgeçmesine rağmen tüp bebek tedavisini bir kez daha denemeye karar verdiğini söylemiş ve beni bir güzel ağlatmıştı. Yorum dahi yapamamıştım...

Evlenecek olan bir arkadaşına albüm yapmam için bana ulaşıp sonrasında neredeyse hiç konuşmadan birbirini anlayan iki arkadaşa dönüştüğümüz canım Özlem hanımcım mesela...Özlem hanım bana albümlerimi çok sevdiğini, içini fotoğraf ve anılarla doldurmaktan büyük keyif aldığını, bu nedenle çevresinde sevdiği herkeste bu albümlerden olmasını istediğini söyler hep. Önümüzdeki aylarda Özlem Hanım'ın 6. albümü için çalışmalara başlıcam:)

Bu kadar zaman hiç mi anlaşmazlığa düştüğün kimse olmadı derseniz, elbette oldu. Gerçekten hiç anlaşamadığım iki müşterim oldu. Neden anlaşamadığımızı uzun uzun anlatmaya kalksam, olumsuz kelimeler kullanmadan bunu yapmam mümkün değil. Ancak iki olayın sonunda da tüm pişmanlık ve ısrarlarına rağmen kendileri için hazırladığım albümü onlara göndermekten vazgeçip aramızdaki alışverişi sonlandırdığımı söylersem sanırım yeterli olur.

Blogumu cümle cümle okuyanlar olduğu için  şu durumun net olarak anlaşılmasını istiyorum. Benim tam zamanlı, hali hazırda 12 yıldır yaptığım bir işim ve gece-gündüz benden ilgi bekleyen küçük bir kızım var. Albüm yapmak benim için gerçekten keyif işi. Çünkü işimden ve kızımdan bana kalan zamanlarda albüm yaparak dinleniyorum. (Ya da biricik eşime ayıracağım zamandan çalıyorum da denebilir sanırım, bakış açısı:)) Dolayısıyla bir gün canım istemezse, her albümde kullandığım yeni kağıtlara, ürünlere olan merakım biterse ve gerçekten bıktığımı hissedersem, bu işi o anda bırakırım. Soğuduğum insanlarla kati surette muhatap olmamak, soğudum işlere bir daha elimi sürmemek gibi bir huyum var çünkü:) Her isteyene albüm yapmadığımın, gerçekten albümlerimin kimde olmasını istiyorsam onunla çalıştığımın da altını çizmek isterim. Bunun sebebi albümlerimin çok kıymetli olması değil, dediğim gibi keyifle sürdürdüğüm bir hobinin stres yüküne dönüşmesine engel olmak.  Bu kadar titizlenmenin semeresini de görüyorum işte, 4 yılda 2 kişi. Bence güzel bir yanılma payı:)

Bu kadar içimi döktükten sonra (okuduğunuz için teşekkürler!) gelelim video kısmına:) Anı albümü videoları, detayların net olarak görünmesi ve fotoğrafların yerleştirileceği interaktif kısımların ete kemiğe bürünmesi açıından oldukça faydalı. Bu nedenle hemen aşağıdaki videoya tıklayarak vintage anı albümünü inceleyebilir, kanalıma abone olarak videolardan, blog yayınından çok daha önce haberdar olabilirsiniz. En kısa zamanda görüşmek dileğiyle, hoşçakalın!

 

Amasra Vs Amalfi

   İyi seneler herkese! 2018, sağlıklı, bereketli, neşeli ve çok eğlenceli bir yıl olsun, hayatımıza renk katsın, yepyeni ufuklar açsın, gördüğümüzden eksik bırakmasın. Hiç bilmediğimiz yerler keşfedelim, güzel insanlarla tanışalım. Bu sene mümkünse çocukların, kadınların ruhlarına, bedenlerine uzanan kirli ellerin değil uzanamadan kırılan ellerin haberlerini alalım. Dünya daha güvenli ve yaşanılası bir yer olsun. Ağaçları ve çocukları çok seven iktidarlar gelsin hep. Mutlu olalım işte, yüzümüz gülsün:) 

   İtalya'nın güneyinde bulunan Amalfi Coast denilen cennet köşesini duyanınız var mı bilmem ama uzun zamandır görmek istediğim yerler arasında kendisi. Umarım en kısa zamanda da bu dileğim gerçekleşir. Ancak Ankara'dan azıcık kuzeye gittiğinizde, Amalfi görsellerini aratmayan demeyelim de onu andıran, çok şirin, çok samimi, 1-2 günde her yerini keşfedebileceğiniz ancak 1 hafta kalsanız dahi sıkılmayacağınız harika bir rotasyon var: Amasra.

   Geçtiğimiz Temmuz ayında gittiğimiz Amasra'da biz iki gün kaldık. Hava gündüz çok ılık olmasına rağmen akşama doğru oldukça serinledi. Hatta akşam yemeğini açık havada yedik ve cidden üşüdüm. Siz bu aylarda Amasra'ya giderseniz, çantanızda şal vb. bir şeyler bulundurun mutlaka:)

   Amasra'da Sardinia Otel'de kaldık biz. Otel sahibesi çok kibar bir hanımefendi. Ayrıca kahvaltımızı hazırlayan bayanlar da çok sıcakkanlıydı. Otel çok temizdi, kahvaltısı inanılmaz doyurucuydu. Oda manzarası harikaydı, Gerçekten sabah gözlerinizi açtığınızda, yataktan doğrulmanıza bile gerek kalmadan denizi görebilmek müthiş bir duygu. Otelle ilgili tek olumsuz yorumum; karşısında yer alan barda sabah dörde kadar canlı müzik yapılması. Oldukça gürültülüydü, belki çocuksuz çiftler için sorun olmaz ama erken uyuyan bir kuzucukla sıkıntılı olabilir. Allahtan Ela yol yorgunuydu da sabaha kadar sorunsuz uyudu.

   Amasra'nın merkezini ancak yürüyerek keşfedebilirsiniz. Biz de arabayı, otelin otoparkı olmadığından çarşı içinde güvenli bir otoparka bıraktık. Sonra da tabana kuvvet her yeri dolaştık. Siz de eğer giderseniz, dar sokaklara girip çıkabilir, kaleye ya da limana doğru yürüyüşünüze devam edebilirsiniz. Merkezdeki rahmetli Barış Akarsu'nun heykelinin de bulunduğu parkta gün batımını izleyebilir, hemen yan taraftaki balık lokantalarında yine aynı manzara eşliğinde akşam yemeğinizi yiyebilirsiniz.

  Amasra yerleşim yerleri dışında birbirinden güzel koylara ev sahipliği yapıyor. Kalacak bir günümüz daha olsaydı, aklımda bir kaç koy vardı ama başka bahara kaldı. Biz denize girmek için İnkumu Plajını tercih ettik. İnkumu'na giden yol da çok eğlenceli ve yemyeşil. Marmaris gibi, önce epey bir yükseliyorsunuz, sonra denize doğru inişe geçiyorsunuz.

   Deniz Temmuz ayı için soğuktu bana göre. Kendimden hiç ummazdım ama bir kaç kez girip çıktıktan sonra dişlerimin takırtısını durdurmak için Karadeniz güneşine sırtımı verip kenara çekildim. Peki yer cücesi Ela, bacak kadar boyuna bakmadan ne yaptı dersiniz? Denizden dışarı adımını atmadı! Su buz gibiymiş, dalgalar kocamanmış, hiç birini sorun etmedi ve babasıyla deniz keyfi yaptı. Bir ara kalbimizi yerinden çıkardığının hiç farkına varmadan, kıyıda dalgaların arasında kayboldu. Ama o anda bile gülerek, dalgaları kucaklayarak oynamaya devam etti kuzum.

   Bizim için çok keyifli bir mini gezi oldu. Dönüş yolunda Yedigöller tabelasını görünce bir anda orayı da gezmeye karar verdik. O da bir sonraki sefere artık:) Görüşmek dileğiyle, hoşçakalın!