Cici Anne

Nefes alamıyorum. Kayseri'deki o iki minik bedenin çektiği işkenceyi, acıyı, uğradığı zulmü, dayanabileceklerinden çok daha fazla, artık ağlamaktan bile vazgeçip sadece en uç noktada seslerini çıkarmalarına sebep olan vahşeti izledim. Dayanabildiğim kadarını.

Ellerim, tüm vücudum titriyor ama yazmazsam deliricem. Kalbim yerinden fırlayacak acıdan. Eşim sözüne bile dayanamadığı için benim içimdekileri bir yere dökmem lazım. Bir ananın doğurduğu, az ya da çok evlenilecek kadar sevilmiş, ağzı dili olup derdini istese hayvan gibi değil de insan gibi anlatabilecek bir şerefsizin o iki minicik cana nasıl kıyabildiğini, ne yapmış olabilir ki lanet olası hırsının bir türlü sönmediğini, hiç itirazsız tereddüt etmeden ayağını uzatan, pantolonunu indiren, muhtemelen büyük bir insanın nefesinin kesileceği acıya gık bile demeyen ve o şerefsizin keyfiyetip işi bitince oklavayı kuzu kuzu yerine götüren o çocukları bu hale getirmek için ortalama ne kadar süre bu işkencelere maruz kaldıklarını düşünmek canımı yakıyor, yansın...Çocukları yere fırlatmak, sürüklemek, kafası defalarca yere vurulduğu için ayakta duramayan çocuua ayağa kalkamadı diye tekmelemek hangi akıl hastalığıyla izah edilir...

O şerefsiz ki inanın çok daha fazlasını söyleyebilirim, ama yetmeyecek biliyorum. Değil 46, 146 yıl hapis yatsa neye yarar. Nasıl düzelecekler, o kısacık yaşamlarına sığan, sızan bu kocaman yarayı nasıl iyileştirecekler? İstismar edilen çocuğun şiddete eğilimli, potansiyel tacizci, tecavüzcü olmasının önüne kim geçecek? Nolur çıksın biri ve aradan geçen bunca zamanda çocukların ilgiye, sevgiye boğulduğunu, hem fiziki hem ruhi mükemmel derecede yardım aldığını açıklasın, nolur. Kuru kuru o ağır durumu atlattılar denmesin. İnanmam.

Ben hayatım boyunca işkenceye karşı oldum. Gerçekten, adam öldüren, tecavüz eden, terörist kim olursa olsun. İşkence kadar yapanı da maruz kalanı da insanlığından çıkaran bir şey yok gözümde. Yok-tu. Bugün o şerefsiz yüzünden, aldığım tüm hukuki eğitimi, hukukçu kimliğimi, terbiyemi, seviyemi, herşeyi bir kenara bırakıyorum. Bu mahlukatla aynı koğuşta yatacak kader mahkumu güzel ablalarıma sesleniyorum. Bir zahmet sorar mısınız kendisine, ağıza yanlışlıkla fazla sokulan bir kaşık bile damağımızı 3 gün ağrıtırken, oklavanın acısından haberi var mıymış? Yok mu? Eh, öğretin size zahmet, duacınız olucam!

Yorumlar

bücürükveben dedi ki…
Bahar'ım sahte sevgi pıtırcığı insanlardan bıktım, teröriste sempati duyuyorlar, yarın bir gün bu yaratığa da acır, 'insan hakları' bilmem ne derlerse şaşırma! Psikopatlığın tedavisi yok bunu ben demiyorum tüm uzmanlar, doktorlar diyor. O zaman ne hapis, ne hastane, direkt kafasına sıkacaksın aldığı nefes haram.....o çocuklar ilk gördükleri kediye, köpek yavrusuna işkence yapmazlarsa ben de Müjde değilim!!!! İşte böyle bir kısır döngü oluşuyor:( ha belki istisna çok merhametli olurlar - inşallah ben yanılırım-
İki Kum Tanesi dedi ki…
Haber izlemediğim için bir kez daha şükrettim !
selma dedi ki…
Keşke izlemeseydim, etkisinden kurtulamıyorum. ): Bu kadın insan olamaz.
Bir Terazi Kizi... dedi ki…
Günlerdir gözümün önündeler!Hayatim boyunca hic bu kadar üzülmemistim! Nasil atlatirim bilmiyorum,cok kötüyüm,kadini assalarda olan olmus cocuklara,insallah unuturlar!
bahar006 dedi ki…
Müjdem, yaptığı işkencesi yana videoyu izlerken kendimi yalvaririm dur artık diye sayiklarken buldum. Yani biz iki dakika videoya dayanamazken çocukların nasıl dayandığını düşünsene Allahım bitmedi bir türlü ,bir de çocukların o kafalarına falan darbe aldıkları esnada özellikle kız çocuğunun artık bitmiş tükenmiş yüz ifadesi. Ya onların yerine koyuyorum kendimi,kadın eline oklavayi aldı mı ne olacağını biliyosun,hiç durmadan eziyet gireceğini biliyorsun ama lanet olası öğrenilmis caresizlik yüzünden ağzını açamıyorsun. Çok kötüyüm Müjdem ,inşallah onlar iyidirler.
bahar006 dedi ki…
Kadın umrumda degil. Sadece çocukların hafizalarindaki o anların silinmesini istiyorum ama biliyorum hatirlayacaklar. O kadar uzgunum ki,insanın içi dünyayı yakıp kavurmak istiyor ama eli kolu bağlı hiçbir şey yapamıyor. Keşke hiç yasamasalardi,keske engel olunsaydi keşke...
Lady dedi ki…
O görüntüler çok kötüydü. Ben çok kolay ağlamam cidden. Babaannemi kaybettiğimzde kardeşlerimi uyutana kadar tek damla dökmemiştim. Bu görüntüleri iş yerinde izledim başladım ağlamaya oda duvar yok cam. Ama İnsanlığımdan utanırken ağlamaktan utanmak saçma geldi. Nasıl bir vicdan ya. Nasıl bunları yapabiliyor ve nefes almaya devam edebiliyor anlamadım.
bahar006 dedi ki…
Bir de bunun öz anne versiyonu çıktı geçenlerde gördün mü? Yumrukla çocuk döven bir müsvedde. Allah hepsinin cezasını versin.
bahar006 dedi ki…
Meslek hayatımda da bizzat istismara uğramış vocuklari savunduğu, duruşmalarda dayanamayıp hüngür hüngür ağladığım için haber izlememek de cozum degil benim icin. Tüm acı tarafina rağmen çocukların bu durumundan bihaber olmak istemezdim. Iyi ki öğrendim.