Bir Buket Mutluluk

Herkese merhaba, nasılsınız? Tatile çıkmadan araya son bir yayın sıkıştırmak istedim. Yarın bu saatlerde Kaş yollarında olmayı ve bir süreliğine de olsa Ankara'nın curcunasından uzaklaşmayı planlıyorum.💃

 

Bu arada birkaç şey var, yazmazsam çatlarım. Arkadaşlar, biz malum aşıyla büyümüş br toplumuz. Bugüne kadar pek çok hastalığı aşı sayesinde yendik. Bazen düşünüyorum, eskiden daha cahil olmamıza rağmen daha mı sağduyuluyduk, o yüzden mi birlikte daha kolay hareket ediyorduk acaba? Cehalet böyle toplumsal bir mutluluk ve topyekün bir sağlık mı bahşediyordu acaba bünyelerimize? Zira artık bilgiye ışık hızında ulaşabilmemize rağmen aşı gibi son derece basit bir mantığa ne diye karşı çıkılıyor, anlamış değilim. Bana şu an üçüncü doz hakkı verilse, yarım saat sonra hastanedeyim. Bireysel anlamda bağışıklık kazanıyoruz, kazanmaya da devam edeceğiz aşılarla. Ama aşıyı reddedenler aramızda nefes alıp verdikçe bu virüs de bizimle yaşamaya devam edecek. Daha kötüsü, bu süreç uzadıkça virüs sürekli şekil değiştirecek, mutasyona uğrayacak ve yapılan aşıların da bir yerde güncellenmesi, daha sonra herkesin tekrar tekrar bu yeni aşılardan olması gerekecek. Tam bir kısır döngü. Yapılması gereken tek şey, çok hızlı bir şekilde herkesin, istisnasız aşılanması.

Bu arada orman yangını, sel felaketi, ülkeye kontrolsüz dalış yapan ve geleceğimize nasıl bir darbe vuracağı belirsiz mülteci akını, pandemi gibi ağır bir süreçten çıkan ve hızla yoksullaşan ülkemizde hala karnı aç yatan insanlar verken yurtdışına "yardım" adı altında gönderilen milyon dolarlar, felaketlere o mesajı gönderenden bin kat fazla üzülmeme rağmen, her ay dünya kadar vergi ödüyorum, yıkılan evi yeniden yapmak niye benim derdim olsun dedirten ve asgari on lira dilenen yardım smsleri, her gün biraz daha boğan, sıkan, nefes alacak yer bırakmayan korkunç ve hiç bitmeyen bir gündem var ülkede. 

 

Bir solukta saydığım bu başlıkların hepsi, benim gibi, sizin gibi vatandaşlık görevini layıkı ile yerine getiren herkesin sırtına ağır birer yük. Düşünüyorum, liyakatın olmadığı her yerde çuvallamışız. Oysa biraz önlem ve dikkatle şu saydığım dertlerin hiçbirine sahip olmayabilirdik. Seçimler ve sonuçlar kısacası.. Umarım en kısa zamanda topundan kurtuluruz ve gerçek anlamda feraha çıkarız. 

 Adet yerini bulsun, biraz da ismiyle müsemma, scrapbook mini albümden bahsedeyim.Vintage temalı, bol eskitmeli, romantik kapaklı bu güzel scrapbook anı albümünü, Manisa'dan sevgili Neslihan Hanım için hazırladım. Albüm 20cm*20cm boyutlarında, 6 yaprak 12 sayfadan oluşuyor. Albümde interaktif bölümler, büyüklü-küçüklü cepler, ekstra fotoğraflar için depolama alanları, fotoğraf kartları ve etiketler mevcut. Bu albümde kullandığım punch, benim her zaman favorilerimden. Kullanıldığı yere de çok romantik bir hava veriyor.

 

 Albümün videosu hemen aşağıda, izler ve kanalıma abone olursanız çok sevinirim. Desteğiniz için şimdiden teşekkürler. Videoyu göremiyorsanız, ilk fotoğraf sizi videoya götürecek.

 

 

Son olarak korku filmi gibi izlediğimiz , o tomruklar olmasaydı ne köprü yıkılacak, ne de sular taşacak, akan suyun yatağına ev mi yapılır diye isyan ettiğimiz sel felaketinde hayatını kaybeden tüm canlara Allah'tan rahmet, geride kalanlara sabır diliyorum...

Farah Bebek Anı Defteri - Orman Temalı Defter Kapağı

Herkese merhaba! Orman yangınları sebebiyle inanılmaz üzgünüm arkadaşlar. Geçen sene İçmeler'de, tam da yangının başladığı ormanın kenarında, kardeşimin evindeydim. Ellerimizle artık evcilleşmiş, mahallenin maskotu olmuş, kalabalık domuz ailesini beslemiş, her sabah mis gibi çamların kokusuna, kuşların ve cırcır böceklerinin insana huzur veren seslerine uyanmıştık. Şimdi ne o gidip gidip kucakladığımız ağaçlar ne de o sevimli dostlarımız kaldı. Hepsi ama hepsi yandı ve hala  da yanmaya devam ediyor. Türkiyenin en yaşlı ağaçları artık aramızda değil... Birkaç hafta sonra Marmaris'te olacağım ve o manzaraya nasıl dayanacağımı gerçekten bilemiyorum...

 Doğal malzemelerle çalışmayı çok seviyorum ve bu nedenle doğanın bize karşılıksız sunduğu güzellikleri her fırsatta toplayıp biriktiriyorum. Deniz kabukları, tahta parçaları, yosunlar, palamutlar, çiçekler, bitkiler, kuş tüyleri, degişik formdaki yapraklar... Sadece projelerimde de değil üstelik, evimde de toplayıp kurttuğum lavantalara, papatyalara mutlaka yer veriyorum. Çünkü kuru çiçekler beni en az tazeleri kadar mutlu ediyor...

Anı defterinde kullandığım begonvilleri ve yediverenleri geçen sene Marmaris ve Kaş'tan toplayıp kurutmuştum. Palamutlar ve salyangozlar yine Kaş İslamlar'dan, yosun Yalova'daki muazzam bir ağacın dibinden, çam iğneleri ve kuş tüyleri İçmeler'in küle dönen  ormanlarından...

İstanbul'dan Emine Hanım, dünyaya gelecek torunu Farah için; kapağında orman perilerinin, mantarların, tavşanların olduğu bir anı defteri rica etti benden. Daha önce şu yayınımda da bahsetmiştim.  Bu tema her daim favorim. Hele defter kapağı gibi düz bir zemine, katman katman çalışarak boyut vermek apayrı bir zevk. İşte Emine Hanım'ın hedefi onikiden vuran bu tatlı siparişiyle, ben de uzun zamandır biriktirdiğim bu güzellikleri kullanma fırsatı buldum. Tam da hayal ettiğim gibi...

Anı defteri, ilk bakışta hemen fark edilemeyecek, ama dikkatli bakıldığında zamanla görülecek pek çok keyifli detaya sahip. Bu defteri hazırlarken kullandığım malzemelerin kıymetli anılara dönüşeceğinden habersizdim. Ama artık biliyorum ve derin üzüntüme buruk bir sevinç kattıklarını itiraf etmeliyim. O ormanlardan bir sürü şey benimle ve bir ömür Farah'la... Şans getirsin, uğur getirsin...

Anı defterinin kapağını nasıl hazırladığımı detaylarıyla görmek isterseniz video hemen aşağıda. Videoyu göremiyorsanız, ilk fotoğraf sizi direkt videoya götürecek. Keyifli seyirler ve hepimizin, yitip giden bütün canlar için başı sağolsun....