En Uzun Gün

21 Haziran 2014, bu yılın en uzun günü. Ama ben bu en uzun günü biraz daha erken yaşadım. Kızımız Ela Masal, 29 Mayıs Perşembe sabahı, saat 10.35'te, 3.390 kg ağırlığı ve 50 cm boyuyla dünyaya merhaba dedi ve 29 Mayıs hayatımın tartışmasız en uzun günüydü...
ela-masal
Çarşamba akşamı hafiften sancılarım ve kanamam başladığında, ben anneannemden aldığım eski bir tabureyi boyamakla meşguldüm. Aslında doğumun başladığını çok iyi biliyordum ama nedense ağırdan alıyordum. Tabureyi boyadım, puantiyelerini yaptım. Üzerini kumaşla kaplayacaktım ama ona enerjim kalmadı. Bu arada eşimle hastaneye gitsek mi gitmesek mi konusunu tartışıyorduk. Gece ikiye kadar bekledik. Aylardır kapağı açık duran hastane çantasını son kez kontrol ettim.  Uzun bir duş aldım. Nasılsa psikolojik olarak hiçbir zaman tam anlamıyla hazır olamayacaktım. Hiç değilse suyun gücüyle biraz olsun rahatlayayım istedim.
Eşim benden daha heyecanlıydı, arabayı da hızlı kullanıyordu. Bense ne kadar yavaş gitse, o süreç ne kadar uzasa o kadar iyi diye düşünüyordum. Doğumun başından itibaren her bebek bekleyen kadın gibi doğumun evrelerini, hastanede başıma neler gelebileceğini (!) yüzlerce kaynaktan okumuştum. Ama işte okumak başka şey, yaşamak başka:) Yol bitti, hastaneye geldik. Nöbetçi doktorun odasına çıktık, muayene etti ve doğumun başladığını, açıklığın 2cm., silinmenin %50-60 civarında olduğunu söyledi. Doktorumu arayarak durumum hakkında bilgi verdi. Doktorum sabaha kadar sürece müdahale edilmemesini, yalnız silinmenin hızlanması için ilaç verilmesini ve serum bağlanmasını söyledi. Eşim yatış işlemlerini yaptı ve odamıza çıktık.
Saat gece üç buçuktu. Bana çoktan lavman yapılmış, serum ve nst takılmış, ilaç verilmişti. Sancılar yavaş yavaş artıyordu ama dayanamayacağım kadar güçlü değillerdi. Daha önce eşimle kararlaştırdığımız gibi kimseye haber vermedik. Her şey yolundaydı ve denilene göre sabah bebeğimiz kucağımızda olacaktı. Bu arada saat başı açıklık kontrolü yapılıyordu ve bana yıllar kadar uzun gelse de açılma çok hızlı ve güzel ilerliyordu. Ben her kontrolde ısrarla ayağa kalkıp yürümek istediğimi, duşa girmem gerektiğini tekrar ediyordum. Hemşireler her defasında doktorumu arayıp isteğimi iletiyorlar, doktorum ise plasenta gebeliğin başından beri aşağı yerleşimli olduğundan ve açılma çok hızlı ilerlediğinden kordon sarkması durumunun yaşanmaması için izin vermiyordu. Sabaha karşı sancıların hem şiddeti hem de sıklığı artmış açıklık 9 cm'e ulaşmıştı. Eşim neredeyse tüm geceyi belime masaj yaparak ayakta geçirmişti. Bu arada sancılar arasında gelen, annemin sürekli bahsettiği tuhaf uyku ya da sızma halini ben de yaşadım. Gerçekten her iki sancı arasında çok derin uyuyordum ve her defasında çok acayip rüyalar görüyordum. Benim rüyaların production kısmı hep azametlidir ama bu kadar kalabalık cast ile ilk kez çalıştım:)  O uykular bir sonraki sancıya kadar dinlenmeme izin veriyordu. Sancı dalgası tüm bedeni alabora etse de bir anda geçip gidiyor ve tekrar uyuyordum. Tam çılgınlık hali. Neyse sabah oldu, güneş doğdu ve odanın kapısı açıldı. İçeriye doktorum ve bir hemşire ordusu girdi. Muayeneden sonra su kesemi patlattı ve suni sancı verilmesini söyledi. İşte benim için en yorucu ve acı veren kısım da o andan sonra başladı. Suni sancı bana dinlenme ya da uyuma imkanı vermeyecek kadar yoğundu. Artık ayağa kalkmama da duş almama da izin vardı ama sancılar o kadar şiddetliydi ki ben eşimin kollarında ve neredeyse sürünerek gidebildim banyoya. Hemşireler ara sıra gelip nst'ye bağlanmam gerektiğini söylüyorlar, ben her defasında 5 dk. daha suyun altında kalmak için yatağa bağlanmayı reddediyordum.  Öyle böyle duşta geçen bir saatin sonunda tekrar nst takıldı. Hemşirelerden biri geldi ve muayenenin ardından 9 aydır hep hayalini kurduğum şu cümleler döküldü ağzından: "Açıklık 10 cm., artık top sende, kesintisiz ıkınabilirsen dakikalar içinde doğum gerçekleşmiş olacak." Nihayet tüm hayallerim gerçekleşmişti, tam da istediğim gece sancılarım başlamış, hastaneye tam da istediğim gibi trafiğin olmadığı bir saatte rahat rahat ulaşmıştık. Bildiğin normal doğum yapıyordum ve açıklık 10. cm'di. Ama ben canımın bu denli yanacağını, gücümün bu denli tükeneceğini, bu kadar bağıracağımı, beni sakinleştirmeye çalışan eşime bu kadar sinirleneceğimi, bir ara nefesimi kesen baskıdan acaba pencereden atlasam kurtulur muyum diye düşüneceğimi, doktoruma vazgeçtim, sezeryan yapın diyeceğimi hayal bile edemezdim. Neyse ki benim dışımda herkesin aklı başındaydı:)

Sonrası çok hızlı gelişti. Önce odamla aynı katta olan doğumhaneye alındım. Korkutucu değil, tam aksine çok aydınlık bir odaydı. Kocaman pencerelerden gün ışığı vuruyordu her yere. Yerde bir ara bir pilates topu çarptı gözüme. Her tarafta hemşireler vardı. Doktorum sürekli ıkınmam için beni teşvik ediyordu. Bir ara herkes kendi arasında muhabbet etmeye başladı. İçimden "Allah'ım gerçekten yapayalnızım, bu çocuk nasıl doğacak" diye geçirdiğimi hatırlıyorum. Sonra doktorum ufak bir müdahaleye ihtiyacımız olduğunu söyleyip hemşirelerden birini yanıma aldı. Sancı dalgasının en şiddetli geldiği anda ben damarlarımı patlatırcasına ıkınırken hemşire de dirseğiyle kaburgalarıma yüklendi.  Bu arada doktorum "Bahar sakın kesme" diye bağırıyordu. O anda doğum acısından çok kaburgalarımdaki baskıdan dolayı öleceğimi düşündüm. Sonra bir anda bebeğimin önce başının ardından omuzlarının içimden çıkışını hissettim. Gözlerim hala kapalıydı ve karnıma koydukları ıslak, balık gibi şeye önce bakamadım. Doktorum "Bahar gözlerini aç, bebeğine bak" dedi. Vücudu kaygan bir sıvıyla kaplanmış, hafif bir çığlıkla ağlayan bebeğimi o anda hayal meyal gördüm. Sonra temizlemek için aldılar. Acıya o kadar duyarlı hale gelmiştim ki dikişten önce yapılan kıl inceliğindeki iğneyle sabrım tükendi ve doktorumdan yarım saatliğine de olsa uyumak için narkoz istediğimi söyledim ve mümkünse dikişlerin ben uyuduktan sonra atılmasını istedim. Anestezi uzmanı geldi. Ancak narkozdan önce doktorum bebeğin annesine getirilmesini istedi. Göğsüme yatırdılar kızımı ve gerçek anlamda ilk kez baktım yüzüne. Boyutlu ultrasonda gördüğümüz halinin aynısıydı ve bu nedenle sanki çok uzun zamandır tanıyormuşum gibi geldi. Öptüm bir kez, sonra tekrar götürdüler. Anestezi uzmanına "ne zaman uyurum?" dedim. "Hemen" dedi. "Peki ne zaman uyanırım?" dedim. Cevabı duyamadan uyumuşum:)
Sonra beni uyandırmaya çalışan hemşirelerin seslerini duydum. Gözlerimi açtığımda odamdaydım. Yatağın yanında bir beşik, içinde Ela Masal.  Eşimle o anda neler konuştuk, o bana ne dedi, ben ne cevap verdim, hiçbirini hatırlamıyorum. Kafamdaki bulutlar yavaş yavaş dağılırken, biz de acemi ve çiçeği burnunda ebeveynler olarak emzirme, gaz çıkarma, ilk kusmuk gibi büyüleyici detaylarla tanıştık. Süt meselesi ayrı bir yazı konusu ama bir bebeği besleyebilmek gerçek bir mucizeymiş, anladım.
Benim için kızımın doğumu, gebeliği ve gebeliğin getirdiği fiziksel değişiklikleri öylesine hızlı ve bıçak gibi kesti ki, sonrasında bu döneme ilişkin her şey ama her şey çok zaman önce yaşanmış bir  anıya dönüştü belleğimde. Son kalan 2.kg da giderse, uzun bir süre hatırlamayı düşünmüyorum zaten, tüm giysilerimi deli gibi özlemişim:)
Bizim doğum hikayemiz de böyle. Çok zordu, çok acıydı, ama açıkçası bu duyguyu yaşamadan ölmek istemezdim. Allah isteyen herkese, istediği zamanda evlat sahibi olmayı nasip etsin. Çünkü kendi bebeğinizin kokusunu bir kez aldığınızda, daha önce o koku olmadan nasıl yaşayabildiğinize şaşıyorsunuz...

Yorumlar

Elift dedi ki…
Ağladım okurken, öyle güzel anlatmışsın ki, hiç bilmediğim, hiç düşünmediğim detaylar duygulandırdı beni, analı babalı büyüsün bebişin, hep çok sağlıklı ve mutlu olsun. Çok tebrik ediyorum seni de, eşini de..Hayırlı olsun.
Unknown dedi ki…
Canıııım, geçmiş olsun, Allah analı babalı, sağlıkla büyümesini nasip etsin. Gözlerim dolu dolu okudum yazını. tam 12 sene öncesine, kızımın kokusunu aldığım güne taşıdın beni. ne büyülü, ne doyulmaz bir an. öpüyorum sizi kocamaaaan:)))
Atahan ile hayat dedi ki…
Allah analı babalı büyütsün canım yaşadıklarınız soluksuz okudum tek nefeste...
mavii dedi ki…
masal in gelisini masal gibi anlatmissin okurken hic bitmesin diyerek okudum.tuylerim urperdi cok duygulandim kizimi hatirladim.. her dogum anne icin bir kahramanlik oykusu birde normal olunca vay be diyor insan:) inslh annesi gibi basarili,hirsli ve saglikli up uzun yillari olur. gozunuz aydin ALlah anali babali buyutsun
Unknown dedi ki…
bebeginizle mutlu seneler diliyorum...
sevgiler hepinize olsun:)
Of ne güzel yazmışsınız. Nefes almadığımı fark ettim okurken. Allah sağlıkla ve 4 gözle büyütmek nasip etsin. Mutlu sütlü uslu haftasonları :))
sevda s. dedi ki…
Baharcım canım, Allah analı babalı büyütsün, Masal'ın sağlıklı, mutlu, huzurlu, upuzun bir ömrü olsun. Hamile olduğunu bilmiyordum nasıl şaşırdım anlatamam :) Kız çocuklarını çok severim, kız çocuğu olanları çok şanslı bulurum :)
Ebrushka Blog dedi ki…
Harika bir yazı, o kadar detaylı ve duygulu yazılmış ki film sahneleri gibi gözümün önünden. Allah analı babalı büyütsün, darısı başımıza, tebrik ederim :)
okuyan dedi ki…
Baharcığım çok mutlu oldum. Allah (c.c.) analı babalı büyütsün. Rabbim hayırlı gelecekler yazsın inşallah.
Kocaman öpüyorum:)
Unknown dedi ki…
Bahar ne güzel anlatmışsın ben senin kadar cesaretli değildim hep kursam da hayalini üç evladım da sezeryanla dünyaya geldi ama epuduralde az çok o anı yaşadım şimdi okuyunca yazdıklarını yine de keşke dedim yavrunuzla bir ömür boyu mutluluk diliyorum canım.
kotonprenses dedi ki…
Bir an kendi doğumumu hatırladım. İçim mutlulukla doldu. O anları bir kez daha yaşadım. Bu güzel duyguyu yaşayabilmiş olmanıza çok sevindim. Bebeğinize sizle birlikte mutlu, sağlıklı ve huzurlu bir ömür diliyorum...
Sry dedi ki…
Gözünüz aydın, allah analı babalı büyütmek nasip etsin...Yazınızı iş yerinde okuduğum için ağlamamak için kendimi zor tuttum çok güzel anlatmışsınız duygularınızı..
bahar006 dedi ki…
Güzel dilekleriniz, içten dualarınız için hem kendim hem de ailem adına çok teşekkür ederim, sevgiler...
Esen Can dedi ki…
Gözünüz aydın Baharcım, tebrik ediyorum sizleri:) Normal doğum için en çok da seni ;) Ömrü upuzun bahtı açık olsun Ela Masal'ın :)
Sadece C. dedi ki…
Baharcım şimdi okudum ve çok sevindim, güle güle büyütün minnoşu, anneli babalı, mutlu ve sağlıklı.. Çok sevgiler!
Unknown dedi ki…
Baharcım ne güzel bir yazı olmuş bu böyle:)
12 yıl önce Zeynebimle benim hikayemin aynısı neredeyse.
O pencereden atlama isteğiiii.....
Neyse onları ilk kucağımıza alışımız herşeyi nasılda unutturuyor değil mi. (bu arada ruyandaki cast çok güldüm bende çok kalabalık bir castla çalışıyorum::)))
Allah size güzel hayırlı ömürler versin,güle güle büyüt güzel meleğini:))
Unknown dedi ki…
Allah analı babalı büyütsün yavrunu, sana da geçmiş olsun. Süreç nasıl olursa olsun, o koku her şeye değiyor işte, Allah isteyen tüm kadınlara yaşatsın bu duyguyu. Sana, eşine ve yavruna uzun, sağlıklı ve mutlu bir ömür diliyorum..
ekinushobi dedi ki…
Gerçekten gözlerim doldu, ofiste olmasam kesin ağlardım... Allah bağışlasın.
HoBiHuZuR dedi ki…
Bahar,arkadaşım yazını yeni gördüm bahar nerde doğum oldu mu acaba diye düşünürken kocaman olmuştur minik ela ,,mutlulukla sağlıkla büyüt İnşAllah,en doğru kararı vermişsin benim 2 si de normal çok acı çektim ama iyi ki normal oldu diyorum :-) Yeni anne ve babayı tebrik ediyorum .Sevgiler
Dolunay -Alanayarts dedi ki…
çok kızdım kendim ebu kadar geç gördüğüm için .afedersin baharcım.
çok ama çok tebrik ediyorum.hem geçmiş olsun hem gözünüzaydın olsun diyorum.
bir çırpıda okudum doğum hikayeni :)anne olmak muhteşem bir duygu ve kim ne derse desin yaşanmadan anlaşılmıyor.ve sonra acıları değil ilk buluşmanın sihirli anları kalıyor insanın beyninde.ve emzirme...çocuğunla kurduğun muhteşem bağ..emzirmek muhteşem bişey.en çok özlediğim :)) bundan 4 yıl önce o kadar özlem vardıki sütüm gelmişti.tamam deyip üçüncü çocuğa karar vermişken anneciğim hastalandı vs vs..
prensesin adı çok güzel.inşallah adı gibi bahtıda güzel olur.
sana bebişine ve ailene sağlıkla geçireceğiniz uzuuun musmutlu yıllar diliyor ve çok öpüyorum.
pembemavi dedi ki…
Allah analı-babalı büyütsün. Ömrü uzun, sağlıklı, neşeli, başarılı, aşkla dolsun, her günü birbirinden farklı önüne çıkan tüm zorlukları halledecek kadar güçlü bir kız olsun.
AsOrTiK dedi ki…
bebek kocaman oldu ben yeni görüyorum, ayıp oldu biraz sanırım. gözünüz aydın, allah analı babalı büyütsün. sağlıklı, başarılı, neşeli, huzurlu masal gibi bir hayatı olsun dilerim. gözlerim doldu okurken, çok duygulandım. ne mutlu sana bu duyguyu tattın. kucak dolusu sevgiler...
öperim bebişi ve seni:))
Unknown dedi ki…
Bahar'cığım canım benim çok geçmiş olsun Allah analı babalı büyütsün sağlıklı uzun ömürler versin.Çok geç yazdığım için kusura bakma son aylarda günlerim inanılmaz yoğun geçiyor.Sevgilerimle çok öpüyorum..
Dolunay -Alanayarts dedi ki…
bayramın kutlu mutlu olsun arkadaşım.sevdiklerinle beraber geçireceğin nice mutlu bayramlara...