Ağaç Ev

En küçük halam benden sadece 4 yaş büyük, dolayısıyla tüm çocukluğumuz birlikte geçti. Çocukken babaannemlerin bahçeli bir evi vardı. Ben de yaşımın hakkını vererek ağaçlardan aşağı inmez, daldan dala, çatıdan çatıya koştururdum. Tırmanma güdüsünü engellemek için tüm aile büyüklerim sıraya girdi, ama bu durum beni azdırmaktan başka bir işe yaramadı.

Annem evden çıkar çıkmaz odaların kapısına tırmanıyordum ve bu benim en ama en büyük zevkimdi. Siz kapıya nasıl tırmanılır, bilir misiniz? Bir kere ayaklarınız çıplak olacak ki kaymayasınız. Elleriniz hafif nemli olursa daha iyi tutunursunuz. Pijamaların paçasını da topladığımıza göre artık başlayabiliriz.

İlk hamle ellerinizi yan sövelere dayayıp kollarınıza tüm ağırlığınızı veriyorsunuz ve iki ayağınız omuz genişliğinde açıkken havaya zıplıyorsunuz. İşte oldu, karşıdan bakan biri sizi kurbağaya benzetirse, ilk adımı başardınız demektir. Bundan sonrası da aynı. Havada zıplıyorsunuz, saliseden daha kısa bir an el ve ayaklarınızın kapıyla irtibatı kesiliyor ama sonrasında bir kaç santim daha yukarıya çıkmış oluyorsunuz.

Bu durum ne zaman sona eriyor? Elbette el ve ayaklarınızın birbirine en yaklaştığı yer olan üst sövede. Zaten bu aşamada tavan size çok yakın, yer ise fersah fersah uzak görünecek ve kendinizi 8000 feet yükseklikte uçuyor hissedeceksiniz. Unutmayın, daha 5 yaşında, dünyada pek çok şeyin sizden ebat olarak çok büyük olduğu küçücük bir çocuksunuz:)



İlk oruç tuttuğumda 7 yaşındaydım ve akşama kadar dayanabilmek için tüm günü babaannemlerin bahçe girişinde bulunan, 15 yıl sonrasında acı bir yangınla yanıp küle dönüşecek güzelim söğüt ağacının üzerinde geçirmiştim. Çünkü söğüt ağacı yere paraleldi ve üzeri de bana göre yatak genişliğindeydi. Ezan okunurken inmiştim üzerinden.

Halen en sevdiğim ağaçların ilk sırasında gelir salkım söğütler. Bir de dalları yere değiyorsa, altındaki kuytuluk gündüzleri saklambaç oynarken en favori yer,  geceleri ise altında cinlerin perilerin saklandığı söylenerek kardeşi korkutmanın yegane yoludur.

Bahçeli evde büyüyen her çocuğun hayali; bir ağaç ev sahibi olmaktır, emin olun:) Eh, halam ve ben de bu gruba dahildik. Elimizde ağaç ev yapacak malzeme yoktu ama eski bir kömürlük ile çatısı ve bu çatıya uzanan bol dallı bir dut ağacı halihazırda bizimdi. Merdiven yok muydu diyebilirsiniz, evet vardı, ama tarzımız değildi:)


Biz de halamla dallara tutturduğumuz kumaşlarla bir ev yapmıştık kömürlüğün çatısına. İçine bir iki tane minder koyup epey vakit geçirdik. Bir zaman sonra, yine büyüklerden yediğimiz vetoyla bozmak zorunda kaldık evimizi.

Gelelim bu ağaç evler konusuna nereden geldiğime... Geçen günlerde Batıkent Atlantis'in arkasında bir ev gördüm. Bahçesindeki ağaca ev yapmışlar. Küçük ama şirin bir ev. En azından bir çocuk keyifle vakit geçirebilir içinde. "Seni gidi şanslı velet!" dedim kendi kendime. Tam olarak velet dememiş de olabilirim:) Neyse, ahdim var, bahçesinde müsait ağacı olan bir eve taşınır taşınmaz ilk iş ev yaptıracağım.  Sonra da sevgilimle karşılıklı bir keyif çayı içeceğim geçmişe inat, ağaç tepelerinde geçen çocukluğumun anısına...

Yorumlar

sevda s. dedi ki…
Çok güzellermiş görsellerdeki ağaç evler ve gerçekten o ağaç evin sahibi de şanslı çocukmuş :)
kitana dedi ki…
Ağaç eve ben de özenirdim, filmlerde çocukların arkadaşları ile oynadığı böyle evler olurdu...Sanki sadece filmlerde olurmuş gibi:)
Kapıya tırmanma yarışı yapardık biz de bir de en fazla kim orada kalabilecek diye yarış yapardık.Çocukluğuma gittim şimdi, artık bizim gibi kapıya tırmanan çocuklardan yok galiba:)
bücürükveben dedi ki…
Önceki yorumlarımı sildim Bahar'ım, bunadım iyice et yememekten:)))çok özür diliyorum, ağaç ev harika, çocukken bahçeli evde yaşamak da harika ben tatmadım ne yazık ki...:(((dileklerin inşallah gerçekleşir canım..
Unknown dedi ki…
kapıya tırmanmayı ne güzel tarif etmişsiniz,çocuk olup tırmanasım geldi:)
ben çocukken hiç denemedim bile...
Esen Can dedi ki…
Kapılara biz de çok tırmandık ve elbette ağaçların tepelerine de, duttan dal kırılması sonucu uçmuşluğum da var ama kimin umurunda-sahiden de hiç kimsenin umurunda değildi, büyükler her düşmede bize bişey olmayacağını düşünürdü :) Şimdi Allah korusun Nehir düşse öyle bir ağaçtan, doğru hastaneye heralde, hangi ara böyle oldu(k) bilmem...
Neler getirdi aklıma yazdıkların, sözün özü diyecektim ki Baharcım, çok güzel anlatmışsın, sağol....
Nilgün Torunoğlu dedi ki…
Şirin şey seni :) Küçük Bahar zeka küpü kıpır kıpır bir kızmış anlaşılan.

Ne mutlu sana, arkadaşın olacak yaşta bir halayla geçen mutlu keyifli bir çocukluk yaşamışsın.

Ben hiç ağaca tırmanamadım annem kızardı çünkü:( Dilerim bahçesinde ağaç evi olan bahçeli evine çabucak kavuşursun Baharcığım ve çocuklarının maceralarına buradan birlikte güleriz !
elmastasarim dedi ki…
kapıya tırmandığım zamanki yaşadığım o tarif edilemez mutluluğum geldi aklıma ayy Baharcım sen çok yaşa emi çok güzel anlatmışsın ben de masallardaki gibi bir ağaç evim olsun çok isterdim inşallah doğacak çocuklarımıza kısmet olur :)öpüldün canım...
Nilgün Komar dedi ki…
umarım hayalin gerçek olur.. bende bu ağaç evli filmleri izler hevesimi öyle giderirdim.. seninki yapılınca bir çay içmelik geliriz bizde :)
Unknown dedi ki…
Ahha ;)) ben kapıya tırmandığımda annem çok kızardı, bir kızın kapıya tırmanması olacak iş miydi!! En son bir türlü iyileşmeye fırsat bulamayan, sürekli kanattığım bacağımdaki yaranın kangren olacağını söylediler de tırmanmaktan daha doğrusu tırmanıp tırmanıp atlamaktan vazgeçmiştim.
Ağaç ev konusuna gelince, Adana yöresindeki çardakları.bilmem.bilir.misin? Genelde merdivenle.çıkılacak kadar yüksek yaparlar.. Işte onlar benim ağaç evlerimdi :))
çok hoş canımya havadar havadar :)
mutluluklarla dolu nice seneler:)
gooogoook dedi ki…
Ne kadar güzel geçmiş bir çocukluk sizinkisi:) okurken çok eğlendim, sanki aranızdaydım:). Çocukken bir ağaç ev yapmak hakikkatten hepimizin aklından geçmiştir, hele de izlenilen filmler yok mu onlar bu hayalin adeta çok uzak olmadığını hissetirmemişler midir, hey gidi günler, demek hayli şanslı çocuklar da var, siz de yaparsınız inşallah böyle güzel bir ev, tırmanma güdünüz yalnız beni çok şaşırttı, burç ya da yükseleniniz Oğlak mı? merak ettim:).
siyah kuğu dedi ki…
Harikaymış küçükken ağaç evim yoktu ama ağaçların üstünde piknik yapardım:)))
Sema dedi ki…
çok güzel bir yazı olmuş. keyifle okudum. sevgiler.
bahar006 dedi ki…
Sevdacım, evet çok şanslı bir çocuk:)
Kitana biz de yarışırdık ama daha çok kim en yukardan yere atlayacak diye, sevgiler:)

Müjdem, hiç önemli değil, hepimizin bazen aklı karışabiliyor. Ben halen bahçeli evde oturuyorum, çocuklukta neye alışırsan büyüyünce de onu istiyorsun:)

Ebru İ.S., yazarken de benim canım çekti ama denemedim:)

Esen Can, yok vallahi tüm engellemelere göğüs gerdim ve tırmandım. Aslında ağaçlar bir şey değil, ben inşaat halindeki bir binadan diğerine atladım, hem de 4 katlıydı, burnum falan kanadı ama neyse bu da başka bir post konusu:)

Colette Ablam, genelde benimle ilgili eskiler anlatılmaya başlanınca ilk olarak eller yakaya gider ve şöyle bir silkelenir:)Epey çektirmişim çünkü:) Amin inşallah canım:)

bahar006 dedi ki…
Elmasım, amin canım, inşallah:)

Nilgün ablacım, her zaman beklerim:)

Vişne Ağacı, o çardakları biliyorum, tam çocuklara göre bence, süpermiş:)
Herkes kapılara tırmanmayı seviyormuş demek ki, ne güzel:)

Bir Kase Lezzet, iyi seneler canım:)

gooogoook, okumana da, okurken eğlenmene de çok sevindim:) Oğlak değil ama burcum da yükselenim de Koç. Bir şekilde tırmananlar sınıfına dahil edilebilir sanırım:)

Kuğum, seninki daha güzelmiş, beceri lazım gerçekten:)

Sema, çok teşekkürler, sevgiler:)
Unknown dedi ki…
Ne güzel bir çocuklukmuş :)
Çok keyif aldım okumaktan ve üzüldüm çocuklarımız için yine değil böyle bahçelerde koşturup ağaca tırmanmak,sokakta bile oynayamadan büyüyorlar yazık!
Sevgilerimle ,iyi seneler :)
deeptone dedi ki…
heeey ne güzel.
olimposta da var.
ah ne güzel olur bahçede doğru.
ama orda daha çok yaşarım ben.
:)
deli_isi_pastalar dedi ki…
Bence ağaç ev sadece bahçeli evi olanların değil, bir çok çocuğun hayalidir.Böyle bir hediyeye sevinmeyecek çocukta yoktur herhalde.
Çok da güzel ifade etmişsiniz.
Unknown dedi ki…
Ağaçlara olan ilginizi ve bununla ilgili çocukluk anılarınızı ne de güzel anlatmışsınız.Ayrıca sunduğunuz ağaç ev görselleri harika...Makasın Dansı...
umay dedi ki…
çocukken ağğaç evlerin hayalini kurmayan var mısır acaba?
velet'in yerine ne dediğini tahmin edebiliyorum:)
bücürükveben dedi ki…
Bahçeli evde oturduğun için çok şanslısın Bahar'ım..darısı başımıza (Bücürük'le benim) sahi Bahar'ım bahçeliyse evin kedin ya da köpeğin var mı?

sevgiler
bahar006 dedi ki…
Özgür, Deep, Deli İşi Bunlar, Umay, Müjdem ziyaret ve yorumlarınız için teşekkürler:)
nalan dedi ki…
Valla iyi bir çocukluk geçirmişsin Baharcığım. Ne güzel.